Dogsharing: één hond, twee baasjes

Veel hondenbezitters hebben niet genoeg tijd om zich de hele dag om hun hond te bekommeren. Anderen willen graag een hond maar mogen er geen in huis houden. Is dogsharing de oplossing?

Er bestaat carsharing, jobsharing, homesharing en foodsharing – waarom niet ook dogsharing? Dit roept de vraag op: kun je een hond wel delen?

Het klinkt voor sommige hondenvrienden misschien absurd maar dogsharing is inmiddels zeer succesvol geworden. Vooral in grote steden met krappe woonruimtes, waar werken vanuit thuis vaak niet mogelijk is en mensen niet de tijd hebben om met hun hond naar het bos te gaan, is dogsharing erg populair.

Maar hoe werkt het precies? Welke voor- en nadelen heeft dogsharing voor hondenbezitters en  hondenvrienden? En wat vindt de hond van dogsharing? Wij gaan op zoek naar de antwoorden.

Wat betekent dogsharing?

Bij dogsharing delen twee of meer mensen een hond terwijl ze niet samen in een huis wonen. Ze zorgen dus allebei een deel van de week voor de hond. Als de hondeneigenaar te weinig tijd voor zijn hond heeft, zorgt de dogsharing partner een aantal uren of zelfs dagen voor hem. Hij gaat wandelen met de hond, voert hem en geeft hem aandacht als het baasje er niet is.

Het verschil met een hondenoppas is dat de dogsharing partner de hond niet alleen af en toe ophaalt om hem uit te laten, maar over het algemeen meer tijd met hem doorbrengt. De relatie tussen de hond en dogsharing partner is meestal hechter dan met een oppas. De hond heeft bij dogsharing twee baasjes en leeft in twee verschillende huishoudens.

Dogsharing: is dat een goed idee?

Dogsharingcritici vragen zich af of dit patchworkmodel wel goed is voor de sociale ontwikkeling van de hond. Ten slotte is een hond geen auto die gewoon even wisselt van eigenaar zoals dit bij carsharing het geval is. Voor een hond is het belangrijk wie hem uitlaat en wie er voor hem is.

Ook de voorstanders van dogsharing zien dat een hond veel aandacht nodig heeft. Ten slotte houden honden niet van alleen zijn. Ze oriënteren zich namelijk aan mensen. Als die er niet zijn, missen ze iets. Een dogsharing-partner kan dit gat opvullen.

Voorwaarden voor succesvol dogsharen

Het belangrijkste is dat de hond een vertrouwensband opbouwt met zijn 2^e eigenaar en deze accepteert als extra baasje. Ten slotte moet de hond net zo goed naar deze persoon luisteren als naar zijn eigenaar.

Maar ook de relatie tussen de mensen die een hond delen moet goed zijn. Zonder sympathie en vertrouwen van alle kanten werkt dogsharing op den duur niet.

Tijd nemen om elkaar te leren kennen

De hond even snel afgeven bij de eerste de beste hondenvriend – zo werkt dogsharing niet. Het kost veel tijd tot hond en mens elkaar vertrouwen. Er moeten eerst meerdere ontmoetingen plaatsvinden voordat een hond meerdere uren of zelfs dagen in zijn nieuwe ‘tweede thuis’ kan verblijven.

Samen een hond kopen: kan dat?

Bij de meeste dogsharingcombinaties zoekt een hondeneigenaar een extra maatje voor zijn hond. De eigenaar blijft in dit geval hoofdaansprakelijkheid, als het om papieren, verzekeringen of dierenartsbezoeken gaat.

Er zijn ook mensen die graag een hond willen maar in hun eentje niet genoeg tijd hebben. Een dogsharing partner die de rest van de tijd voor de hond zorgt, kan dan de uitkomst zijn. Hierdoor kan je droom van een hond toch in vervulling gaan. Het is hierbij belangrijk dat beiden zich bewust zijn van de gedeelde verantwoordelijkheid.

Naast de basisvragen bij het aanschaffen van een hond, zoals welk hondenras je wilt, of het een puppy of een volwassen hond uit het dierenasiel is, moet alles eromheen duidelijk afgesproken worden.

Belangrijke afspraken tussen twee dogsharing-partners

Een dogsharing-partnerschap moet goed gepland worden. Hoe concreter je je wensen en regels wat betreft dogsharing deelt, des te kleiner het risico op conflicten.

De volgende vragen moeten daarom van tevoren worden besproken:

• Wie is de hoofdeigenaar van de hond?
• Wie betaalt de hondenbelasting en verzekering?
• Welk voer eet de hond? Wanneer en hoe vaak moet hij gevoerd worden?
• Worden de voerkosten voor de hond gedeeld?
• Hoe vaak en hoe lang moet de hond wandelen?
• Wie betaalt de rekening voor de dierenarts? (In het bijzonder als de hond behandeld moet worden na een ongeluk bij de mede-eigenaar thuis.)
• Op welke dagen en tijdstippen wordt de hond overgedragen?
• Hoe wordt de hond opgevoed? Wat mag hij wel of niet?

Tip: Noteer de gemaakte afspraken op papier. Het verzorgen van een hond is een zeer emotionele aangelegenheid en conflicten tussen twee dogsharing partners zijn nooit helemaal uit te sluiten.

Routine voor dogsharinghonden

Honden hebben behoefte aan ritme en een routinematige verloop van de dag. Vergelijkbare voer- en wandeltijden maken het wisselen van baasje vaak een stuk gemakkelijker.

Daarnaast kan het, vooral in het begin, helpen om je hond zijn geliefde spulletjes mee te geven naar de co-eigenaar. Denk hierbij aan zijn knuffeldeken, mandje en favoriete speelgoed.

Is dogsharing geschikt voor elke hond?

Als een hond erg op zijn eigenaar is gefixeerd, heeft hij sneller last van verlatingsangst en kan gestrest of nerveus op andere mensen reageren. In dit geval is dogsharing waarschijnlijk geen goed idee.

Zodra je merkt dat je hond last heeft van het wisselen van standplaats moet je afstand nemen van het dogsharen en op zoek gaan naar een andere oplossing. Je hond kan bijvoorbeeld de dogsharing-partner niet te accepteren, snel agressief worden of zijn eetlust verliezen.

Hoe vind ik een geschikte dogsharing-partner?

Op sociale media, buurtgroepen of online forums vind je talrijke aanvragen van mensen die van honden houden maar er zelf geen kunnen houden.

Vaak zijn dit mensen die opgegroeid zijn met dieren of zelf al eens een eigen hond hebben gehad. Soms willen ouders ook dat hun kinderen al op jonge leeftijd contact hebben met honden zonder dat ze zelf fulltime voor een hond moeten zorgen. Vooral voor honden die van kinderen houden en bij een alleenstaand persoon leven of bij een kinderloos echtpaar, kan dit een goede oplossing zijn. Het is een goede mogelijkheid voor honden om af en toe met kinderen te spelen, die net zo graag ronddwalen en spelen als de hond zelf.

De levensomstandigheden of familiesamenstellingen van de dogsharingpartners hoeven dus niet identiek te zijn. Ook een hond die bij zijn eigenaar in een huis vol kinderen leeft, kan juist van de rust bij een single-huishouden genieten.

Conclusie: dogssharing heeft veel voordelen en een paar nadelen

Een goed werkende dogsharingcombinatie biedt veel voordelen. Het geeft mensen de mogelijkheid om een hond te hebben terwijl ze zich niet 24/7 om de hond hoeven te bekommeren. Daarnaast heeft de hond een extra baasje dat voor hem zorgt.

Tegelijkertijd hebben mensen die geen eigen hond bezitten dankzij dogsharing de mogelijkheid om af en toe tijd met een huisdier door te brengen. En de honden zelf? Die zijn minder alleen en krijgen veel aandacht en liefde.

Dogsharing heeft nadelen als een van de betrokkenen lijdt onder de situatie: dit kan bijvoorbeeld voorkomen als de hond zijn eigenaar te veel mist. Of de hoofdeigenaar wordt jaloers omdat hij niet meer het enige baasje is. Daarnaast kan ook het tweede baasje een zeer hechte band met de hond opbouwen waardoor hij hem het liefst niet meer zou afstaan.

Met goede afspraken, een uitgebreide planning en open gesprekken zijn zulke problemen gelukkig goed op te lossen. Het is belangrijk dat je bij alle beslissingen kiest voor het welzijn van je hond.