De Siberische grondeekhoorn geniet in de huisdierbranche steeds meer populariteit. Juist vanwege zijn springerigheid, de knoopoogjes en zijn schattige snoetje doet het beestje de harten van steeds meer mensen sneller kloppen. Maar deze kleine huisgenootjes zijn moeilijker om te houden dan op het eerste gezicht lijkt. Lees hieronder snel verder en kom meer te weten over deze eekhoorn!
Wetenswaardigheden over het Siberische grondeekhoorntje
De Siberische grondeekhoorn heeft in gevangenschap een levensverwachting van ongeveer 7 jaar. Dit knaagdiertje is echter niet geschikt voor kinderen, omdat het puur en alleen een diertje om te bekijken is en niet om te knuffelen en te aaien.
Het Siberische grondeekhoorntje heeft zijn thuis in de natuur van China, Noord-Japan, Mongolië en Siberië. Ze leven vooral in gemengde bossen en naaldbossen vol kreupelhout en wonen daar in ondergrondse holen. Ze hebben ieder een eigen territorium, dat ze tegen soortgenoten verdedigen. Alleen in de paringstijd laten ze korte tijd andere grondeekhoorns toe in hun domein.
Het grootste deel van hun dag brengen ze door met het zoeken naar voedsel, waarbij voornamelijk plantenknoppen en -zaden die in hun omgeving te vinden zijn op het menu staan. Dierlijke eiwitten nemen ze tot zich in de vorm van insecten.
De boeroendoek, hoe de Siberische grondeekhoorn ook wel wordt genoemd, is een erg goede klimmer. Daarvoor gebruikt hij de zoolballen en klauwtjes, de staart dient als stut.
Kort na de winterslaap begint de paartijd, waarbij het vrouwtje met fluitgeluiden aan het mannetje signaleert dat ze bereid is om te paren. Na een draagtijd van 29 tot 31 dagen komen gemiddeld drie tot acht jongen ter wereld. Na ongeveer acht weken zijn de jonge diertjes op zichzelf aangewezen.
Onder hun natuurlijke vijanden zijn roofvogels, marters, vossen, wilde katten en lynxen te scharen.
De huisdierhandel biedt voor grondeekhoorns diverse kant-en-klaar-voermixen aan. De grondeekhoorn neemt ook graag trosgierst, saffloer, kanariezaad, vlas, haver etc. aan in de vorm van aren. Dit dient niet alleen ter afwisseling, maar ook om het diertje bezig te houden.
Verder moeten de diertjes dagelijks twee tot drie verschillende soorten noten krijgen. Als bron van eiwitten kunt je jouw knaagdiertje naar keuze meelwormen, krekels of moriowormen voeren. Daarbij moet twee keer per week een eiwitvrije dag worden ingelast.
Groente of fruit moet ook dagelijks op het menu staan, maar dan geen kool en sla – deze geven een opblazend gevoel en zorgen voor flinke verstoringen van de spijsvertering van de eekhoorntjes.
Om er zeker van te zijn dat jouw huisdiertje genoeg mineralen binnenkrijgt, is het sterk aan te bevelen om per diertje een mineraalsteen en een sepiaschelp in de volière aan te brengen. Voor een goede watervoorziening is een drinkfles voldoende, die iedere dag opnieuw gevuld moet worden. Maar let op, niet iedere boeroendoek kent zo’n drinkfles — vooral als jouw grondeekhoorn nog aan zijn nieuwe omgeving aan het wennen is, moet er ook een waterbak naast de fles worden gezet.
Na een periode van vier tot zes weken, waarin het beestje aan zijn nieuwe omgeving kan wennen, mag de dagelijkse uitloop in de kamer niet ontbreken. Het eekhoorntje moet hiervoor echter al voor zover tam zijn, dat het niet bij iedere beweging schrikt en een verstopplek opzoekt. De uitloop moet ten minste een uur duren, meer is natuurlijk beter. Het is erg belangrijk dat mogelijke gevaren van tevoren onschadelijk worden gemaakt, zoals giftige planten, kabels, moeilijk bereikbare plekken, schoonmaakmiddelen, medicijnen etc.
Gedrag
Siberische grondeekhoorns zijn dagdieren, maar zijn heel erg solitair: de boeroendoek zal geen andere soortgenoten dulden. Vroeg of laat komt het bij grondeekhoorntjes die samen leven tot gevechten met vaak dodelijke afloop.
In de herfst legt de Siberische grondeekhoorn zijn voorraden aan, dit kan ook gepaard gaan met agressief gedrag tegenover zijn verzorger. Bijtwonden en krassen bij de verzorger zijn in deze tijd helaas niet ongewoonlijk. In de winter gaan veel grondeekhoorntjes in winterrust of winterslaap. Ze komen maar af en toe naar buiten en ze brengen steeds minder tijd in de volière en daarbuiten door. Sommige grondeekhoorntjes slapen ook een aantal weken in hun nest. Ze mogen hierbij niet gestoord worden. Hun stofwisseling gaat op een lager pitje en iedere keer dat ze gestoord worden kan het diertje onnodig verzwakken.
Houden in een kooi
De drang om te bewegen is bij de Siberische grondeekhoorn onweerstaanbaar! Daarom moeten grondeekhoorns in gevangenschap in een grote volière gehouden worden, met een bodemoppervlakte van ten minste één bij één meter en twee meter in de hoogte. Een volière voor een grondeekhoorntje is al snel te klein, maar nooit te groot.
Inrichting van de volière
Richt de kooi in met twee tot drie nestholtes voor grasparkieten als slaap- en bunkerplek voor de grondeekhoorn. Ook klimstammetjes met een doorsnee van drie tot vier centimeter mogen in de kooi niet ontbreken. De achterwand van de volière kan met hangmatten nog aantrekkelijker worden gemaakt. Grasnesten zonder metalen frame, bloempotten of kruikjes, leidinkjes van kurk, boomstammetjes etc. worden met plezier als verstopplekken gebruikt. Als uitkijkplatforms waar ze op kunnen uitrusten of hun maaltijd kunnen verorberen, kunnen zitplankjes worden aangebracht. Sommige grondeekhoorns hebben een vaste hoek waar ze hun behoefte doen, hier kunt je bijv. een kom met strooisel of chinchillazand neerzetten, dat de schoonmaak makkelijker maakt.
Om hun vacht schoon te houden en dankzij hun natuurlijke drang om tunnels en gangen te graven, heeft het diertje een bad met aarde nodig. Dit kan een klein aquarium of een grotere bloemschaal zijn. Als aarde kan hiervoor bijv. mestvrije potgrond of poeder van kokosvezels gebruikt worden.
Goudhamsters, dwerghamsters, Chinese dwerghamsters en nog meer – hamsters zijn er in verschillende groottes en kleuren. Hun schattige uiterlijk en compacte grootte zorgen ervoor dat ze vooral populaire huisdieren zijn bij gezinnen met kinderen. Echter, hamsters zijn lang niet zo knuffelbaar als ze eruit zien. De kleine knaagdieren zijn heel gevoelig en hebben veeleisende behoeftes waar rekening mee gehouden moet worden.
Op het eerste gezicht lijken hazen en konijnen behoorlijk op elkaar: lange oren, ronde kraalogen en een zachte vacht. Ondanks de vele overeenkomsten zijn het wel echt twee verschillende soorten. Dit artikel gaat over de belangrijkste verschillen tussen hazen en konijnen.
Qua ratten lopen de meningen uiteen: de een vindt ze verschrikkelijk, de ander waardeert hun intelligentie en enthousiasme. Wie een Tamme Rat als huisdier wil, vindt hier de belangrijkste informatie.
