Hondenvoeding

Klein, maar fijn. De Chihuahua is het kleinste hondenras ter wereld en staat volgens de rassenstandaard bekend als levendig, waakzaam en moedig. Als hij net zo groot zou zijn als dat hij loyaal is, zou het een geweldige waakhond zijn! Het hebben van een Chihuahua vergt veel toewijding en het beestje is erg kieskeurig in het verspreiden van zijn liefde. De Chihuahua geeft over het algemeen het grootste deel van zijn liefde aan één persoon in het huis, maar hij kan het ook wel eens verdelen over meerdere baasjes. Als de Chihuahua met liefde wordt opgevoed zal hij snel nieuwe dingen leren en daarbij ook nog eens erg vriendelijk zijn. Om ervoor te zorgen dat je Chihuahua niet het stereotype keffertje wordt is het belangrijk dat je hem op jonge leeftijd al laat wennen aan andere prikkels, zoals kinderen en andere honden. Ondanks zijn kleine formaat is de Chihuahua niet een of ander speeltje en dient hij ook als een volwaardige hond behandeld te worden. Dit laatste is in de omgang met kinderen zeer belangrijk om te onthouden. Daarnaast heeft een Chihuahua een normale behoefte aan het regelmatig uitgelaten worden, net als alle andere honden. Hij kan goed in een woning worden gehouden en heeft niet per se behoefte aan een gigantische tuin. Desondanks geniet hij natuurlijk wel van een lekkere boswandeling. Al met al is de Chihuahua een robuuste en koppige hond die graag speelt. Er bestaan verschillende theorieën over de afkomst van de Chihuahua. Het hondje draagt de naam van één van de grootste provincies in Mexico met zich mee, genaamd Chihuahua. Er zijn allerlei hints die wijzen naar de afkomst van dit ras. Niet alleen uit Mexico, maar ook China, Egypte en zelfs Malta. Vroeger leefden er wilde honden in Mexico die destijds door de Azteken werden gevangen en gedomesticeerd. Azteekse priesters verheiligden het kleine hondje en de Azteekse prinsessen waren er ook helemaal weg van. Hij werd als offerdier gebruikt en gold bovendien als degene die de doden naar het hiernamaals leidde. In 1904 werd de Chihuahua voor het eerst geregistreerd in de Verenigde Staten, door een kunstenares genaamd Rosina V. Casseli. Ze trainde de honden voor allerlei soorten optredens en in haar tijdschrift “Our Dogs” schreef ze de eerste prototype-rasomschrijving van het mini-hondje. De daadwerkelijke eerste officiële rasomschrijving werd vastgelegd in 1923 en vanuit hier vond de Chihuahua zijn weg in de wereld.

Robuust, waakzaam, getalenteerd in het trekken van een wagen en het hoeden van vee, een veelzijdige boerderijhond, dat was aan het begin van de twintigste eeuw het fokdoel voor de Berner sennenhond. Hij komt uit de omgeving van Bern in Zwitserland, waar zijn bijnaam „Dürrbächler“ afkomstig is van een herberg in de buurt van Riggisberd in het kanton Bern. Er wordt vanuit gegaan dat de rassen, Newfoundlander en herdershonden met elkaar zijn gekruist om de Berner sennenhond te creëren. De Berner Sennenhond weegt ongeveer 39 tot 50 kilo (mannetjes) of 36 tot 45 kilo (vrouwtjes) met een schouderhoogte van maximaal 70 centimeter. Dit betekent dat de honden behoren tot de fysiek sterke & stevig gebouwde rassen, wat ze ook graag laten zien in hun dagelijkse taken. Ze bereiken een leeftijd van 8 tot 10 jaar, in sommige gevallen worden ze ook veel ouder. De vacht van de Berner sennenhond is lang, zacht en glad en heeft een zwarte kleur met bruin-rode en witte plekken. Vanwege de dikke vacht, put warm weer ze uit. Bij lagere temperaturen voelen ze zich daarentegen heel goed. Naast het dienen als zelfverzekerde boerderijhond kan de Berner sennenhond elk gezin op een verrijkende manier aanvullen vanwege zijn vriendelijke, zachtaardige en menselijke aard. Zijn kenmerkende, agressieloze waakzaamheid en zijn vermogen om goed met kinderen om te gaan ronden zijn karakter af. Alleen mannetjes, vooral op hun eigen territorium, kunnen kwaad reageren op geslachtsgenoten. In de omgang met mensen reageert de hond met absolute kalmte, observeert hij stil en grijpt hij alleen in wanneer dat echt nodig is. Een jachtinstinct heeft de Berner sennerhond vrijwel niet waardoor hij ook niet zo gauw geneigd is om weg te lopen, na een goede opvoeding is vrij lopen hierdoor goed mogelijk. Dit is belangrijk, omdat hij veel beweging en bezigheid nodig heeft. Hij moet ook het nut zien van de bevelen en taken die hem worden gegeven. Met andere woorden: een Berner sennenhond kan ook soms koppig zijn. Voor activiteiten die behendigheid en snelheid vereisen is het ras niet erg geschikt. Hij kan echter uitstekend worden ingezet bij trek-, red-, of speurtrainingen evenals in gebieden die een vooruitziende gehoorzaamheid vereisen. De dieren voelen zich ook erg op hun gemak op therapiegebied en als schoolhond.

Ontdek ons speciale aanbod aan hondenvoer speciaal voor Golden Retrievers in onze webshop!

De voorvader van onze huiselijke hond is de wolf en dit zie je sterk terug in de voeding van de gemiddelde hond. Het grootste deel van de voeding van de wolf bestaat namelijk uit spiervlees, maar ook botten, organen en plantaardige voeding is iets wat de wolf ook graag eet.

Ontdek ons speciale aanbod aan Labrador-hondenvoer in onze webshop.

Het aanbod van hondenvoer is vandaag de dag groter dan ooit. Hoewel een groot aandeel van de producten voor alle honden geschikt is, blijf je als baasje toch nog een aantal vragen zitten: welke voeding is nou de juiste voeding voor mijn dier? Is droogvoer beter dan natvoer of is het andersom?

Het vinden van de juiste puppyvoeding is een uitdaging. Ervoor zorgen dat jouw jonge hond genoeg binnen krijgt voor een gezonde groei is een uitdaging.

De eerste haren worden grijs en de bewegingen worden langzamer: je hond wordt oud! Dat hoort ook bij een hondenleven, net zoals bij een mensenleven. Maar om de vergrijzing bij jouw hond te verlichten kunt je veel doen. Een voeding die afgestemd is op de behoeften van oudere honden zorgt op een vergevorderde leeftijd voor gezondheid en vitaliteit.

Kauwsnacks voor honden zijn een regulier bestanddeel in de boodschappentas van veel hondenliefhebbers. Geen wonder, de populaire traktaties worden niet alleen gebruikt als een beloning of motivatie voor de training! Kauwen, bijten en knagen behoren tot de oorspronkelijke instincten van onze hond. Kauwsnacks zijn er niet alleen om de tanden en kaakspieren van onze viervoetige vrienden te versterken, maar dienen ook om stress in onbekende situaties te verminderen.