American foxhound

American foxhound dog breed

Een volbloed jager

Zachte uitstraling, hangoren, zachte makkelijk te onderhouden vacht en een gemiddelde grootte: een American Foxhound wordt door leken vaak gezien als een trouwe metgezel voor iedereen –  van gepensioneerde tot gezin met kinderen. Maar de oorspronkelijke jachthond is eigenwijs en is veeleisend. Fans van dit ras moeten zich dan ook goed informeren voordat ze deze rashond aanschaffen. Hier kom je het een en ander te weten over dit in Europa onbekende ras.

Zo ziet een hond met uithoudingsvermogen eruit

De American Foxhound is gemaakt om te jagen en langdurig te lopen – schoonheid speelt geen belangrijke rol bij de selectie van fokdieren. Dat kan men aan de honden echter niet zien. Het gaat om de conditie en snelheid. Dat is aan de lichaamsbouw te zien: de hond is pezig gespierd met een grote borst met plaats voor een grote longinhoud. De harde vacht is strak en alle kleuren zijn toegestaan. De American Foxhound heeft hangoren die naar voren hangen. In vergelijking met zijn naaste familie, de English Foxhound, is de Amerikaanse iets hoger en sierlijker. Het gewicht varieert tussen 30 en 34 kilogram met een schofthoogte van 53-63 cm. Er zijn echter enkele tentoonstellingsdieren die groter en zwaarder zijn: Mannelijke honden kunnen een hoogte bereiken van maximaal 74 cm. Er zijn afhankelijk van het gebruik verschillende types binnen dit ras zoals bijvoorbeeld de “Walker” of de eenkleurige “July” -honden.

Herkomst met vele facetten

Het bloed van jachthonden uit verschillende landen stroomt door de aderen van de American Foxhound. De Brit Robert Brooke zeilde in 1650 met enkele Engelse honden naar Maryland in de Verenigde Staten. Toen was het jagen als leuke bezigheid voor de adel nog gebruikelijk. Van deze „English Hounds“,  men vermoedt dat het eigenlijk een black and tan Irish Kerry Beagles was, stammen veel jachthonden af. De adel in de VS gebruikte de hond al snel voor de vossenjacht. De import van snellere rode vossen uit Europa wekte de behoefte aan weer snellere Foxhounds, waardoor er kruisingen plaatsvonden. Dit ras behoort tot een van de oudste gefokte rassen in Amerika – sommige hondenexperts gaan er zelfs vanuit dat het „het oudtse Amerikaanse ras“ is. George Washington, de eerste president van de Verenigde Staten (1789-1797), was als vossenjager en hondenliefhebber ook als fokker actief en leverde een grote bijdrage aan het ras. Hij gaf zijn viervoeters emotionele namen zoals wie „Sweet Lips“, „True Love“ oder „Vulcan“.

In 1785 kreeg hij enkele Franse jachthonden cadeau van Generaal La Fayette. Hij kruiste deze met Foxhounds. Rond 1830 werden snellere Ierse jachthonden gekruist. Uiteindelijk ontstond er uit kruisingen tussen Britse, Franse, Ierse jachthonden en ook Duitse zweethonden in de loop der jaren de Amerikaanse jachthond. In 1886 erkende de American Kennel Club het ras. Sinds 1966 heeft de Amerikaanse jachthond een speciale positie in het land van de onbegrensde mogelijkheden: Hij is een van de “staatshonden” en staat voor de staat Virginia. In totaal hebben elf staten een „State Dog“, dus een ras dat historisch gezien zeer nauw verbonden is met het betreffende gebied. De Amerikaanse jachthond heeft tegenwoordig ook veel facetten: Er zijn verschillende types van het ras, zoals de Trigg of Walker. Hoewel ze er allemaal anders uitzien, behoren ze allemaal tot de American Foxhound. Het aantal wordt geschat op ongeveer 100.000 dieren wereldwijd.

Gebruik: gepassioneerde jachthond

Net als zijn naaste familie, de English Foxhound, behoort de American Foxhound tot de speurhonden. Hij is een uitstekende jager die vooral geschikt is voor de jacht in peleton. Het is zijn taak om tijdens de jacht de vossen zo lang achterna te zitten totdat ze uitgeput zijn. Hij mag ze niet doden. Toen jagers de rode vos naar de VS brachten, omdat ze hoopte op spannende jachten, had dit ook een positief effect op fokkerij, waardoor uiteindelijk de American Foxhound ontstond. Oorspronkelijk waren daar alleen grijze vossen, die iets langzamer dan rode vossen zijn, maar wel in bomen kunnen klimmen. Jachthonden waren vooral in trek tijdens de feodale periode, toen de adel hele landschappen als jachtgebied liet inrichten. Ze gingen toen te paard op jacht met veel jachthonden. De American Foxhound kan daarom ook goed met ruiters en paarden overweg. Hoewel deze extravagante jachten eindigden met het verval van de adel, wordt er in sommige landen nog steeds gejaagd. Bijvoorbeeld in Frankrijk. In Duitsland en Groot-Brittannië is de jacht op vossen in het peloton verboden – tijdens de jacht volgen honden kunstmatige sporen. Terwijl zijn Britse familie nog steeds tijdens de jacht actief is – vooral bij de jacht op vossen – wordt de American Foxhound tegenwoordig als show-hond gebruikt. Hij is vaak op tentoonstellingen te vinden. Door zijn jachtinstinct en zijn grote bewegingsdrang is hij niet erg geschikt als  gezelschapshond.

Karakter: eigenwijs en gezellig

Als jachthond is een American Foxhound over het algemeen nogal eigenwijs: de dieren zijn gefokt om op afstand van de jager zelfstandig te lopen en toch contact met de jager te behouden. Daarom is dit ras minder op de mens gericht. Hij luistert wel wel naar normale aanwijzingen, al doet hij dit zonder veel enthousiasme. Ze voelen zich als een vis in het water in het gezelschap van andere honden. Tegenover vreemden is de American Foxhound vaak vriendelijk, maar sommige laten zich van hun waakse kant zien als ze vreemden tegenkomen. Overigens hebben American Foxhounds een bijzondere eigenschap waardoor hun baasje ze ook in het donker op een grote afstand kan herkennen: het ras staat bekend om zijn karakteristiek geblaf. Het klinkt eerder als een soort zingen. Door het volume – dat kilometers verderop te horen is – is een American Foxhound niet geschikt voor geluidsgevoelige omgevingen. De jachthonden eten kleine dieren graag op – daar moet men bij de aanschaf aan denken, omdat volwassen dieren maar lastig gehouden kunnen worden in combinatie met kleinere huisdieren ter grootte van een prooi.

Voldoende beweging

Te veel calorieën in combinatie met weinig beweging kan bij de American Foxhound bovengemiddeld snel tot overgewicht leiden. De hond moet voldoende worden uitgedaagd en ook de voerkeuze is van groot belang. Het aanpassen van de voerhoeveelheden kan als veel verschil maken. Het ras heeft een genetische aanleg voor de ziekte trombocytopenie, een gebrek aan bloedplaatjes in het bloed, waardoor zelfs kleine verwondingen tot hevig bloeden kunnen leiden. Sommige honden hebben aanleg voor heupdysplasie – zorg er bij de aanschaf van een puppy voor dat je jezelf informeert over vooronderzoek van de ouders. De viervoeters hebben een gemiddelde levensverwachting van 11 tot 13 jaar.

Een hond voor jagers

De American Foxhound is een uitstekende jager en alleen onder voorbehoud een goede gezelschapshond. Sommige experts raden het af om de hond als gezelschapshond te houden, tenzij een professionele jager in het gezin hem elke dag mee naar zijn werk kan nemen. Overigens geldt hetzelfde voor zijn naaste familie, de Englisch Foxhound, die zich ook het fijnste voelt als zijn baasje een jager is. De reden daarvoor is zijn extreme bewegingsdrang en het grote jachtinstinct van het ras. Om dit in goede banen te leiden is een jacht-training nodig. Alleen een American Foxhound die voldoende wordt uitgedaagd is een fijne metgezel in het dagelijkse leven. Er zijn er maar weinig die zijn honger naar beweging kunnen stillen. Fans van het ras moeten zich door de fokker laten informeren over de verschillende types binnen het ras. Wat betreft de bewegingsdrang zijn de tentoonstellingshonden over het algemeen iets minder veeleisend dan andere soorten. Toch moet men ook dan goed nadenken over de aanschaf van een jachthond. Hoe charmant hij ook is, het blijft een hele taak om hem op de juiste manier te houden. Er zijn genoeg rassen die wel als gezelschapshond gehouden kunnen worden. Als je geen jager bent en wel op zoek bent naar een hond, zijn er genoeg alternatieven. Dit ras leeft het liefste samen met andere honden – er moet op zijn minst een andere hond zijn, maar liever meer. Tegenover kinderen is de American Foxhound over het algemeen aardig. Maar het ontspannen samenleven met katten en andere gezelschapsdieren lukt over het algemeen nooit. De American Foxhound is niet geschikt voor een stadswoning. Ondanks uitstapjes in het bos weten de honden een tuin, waarin ze kunnen dollen en waar ze niet uit kunnen ontsnappen, erg te waarderen. Voor de aanschaf van een hond van dit ras moet ook worden nagedacht over de lange termijn: denk na over de vakantieopvang, regelmatige uitgaven (dierenvoer, dierenarts) basisbenodigdheden (lijn, mand, voerbakken, deken, borstels enz.) en eventuele extra uitgaven in geval van ziekte. Denk ook na over hoeveel tijd je nodig hebt voor deze viervoeter en wees daarbij realistisch.

Makkelijk te verzorgen

Het verzorgen van een American Foxhound is kinderspel: een keer per week borstelen is genoeg. Om ervoor te zorgen dat er minder haren in de woonkamer terecht komen, is het zinvol om ook dagelijks kort te borstelen, zeker tijdens de rui.

Opvoeding: het beste met een jacht-training

Van begin af aan is het het beste als de American Foxhound wordt opgevoed door mensen die er verstand van hebben, omdat er tijdens de opvoeding op eigenaardigheden van het ras moet worden gelet. Het is moeilijker om een hond van dit ras gehoorzaamheid aan te leren als hij als puppy meer tijd doorbracht in zijn nest dan met mensen. Alle viervoeters van dit ras hebben veel aandacht, training en tijd nodig om te wennen aan het leven als een gezinshond. Een American Foxhound is eigenwijs en heeft bovendien een sterk jachtinstinct. Het samenleven lukt het beste als de hond een echte jacht-training krijgt. Voor de opvoeding heeft men geduld nodig omdat het ras nogal eigenwijs is – vooral als de dieren een spoor volgen.

Bezigheid voor het gezellige „werkdier“

Een American Foxhound behoort tot de zogenaamde „speurhonden“. Het is een hond die veel beweging nodig heeft. Hij moet meerdere uren per dag beweging hebben. Tijdens de jacht kan de hond het zonder moeite vijf tot zes uur volhouden op een tempo. Honden van dit ras gaan dan ook graag mee joggen. Dit is meestal niet eens voldoende om hem voldoende beweging te geven. Het is een probleem dat deze gepassioneerde jager buiten door zijn grote jachtinstinct niet van de lijn kan. Een American Foxhound die niet voldoende uitdaging en beweging heeft, wordt onrustig en nerveus. In veel gevallen wordt gehoorzaamheidstraining aanbevolen voor vertegenwoordigers van dit ras.

Waar vind ik een American Foxhound?

American Foxhounds komen in Europa niet veel voor. Dat heeft ermee te maken dat het ras vooral in jagershanden thuishoort. Er zijn maar weinig privé-hondenbezitters die de veeleisende hond op de juiste manier kunnen houden en aan alle eisen voldoen. Het kan lastig zijn om een American Foxhound-fokker te vinden, omdat die er in Europa niet veel zijn. Je kunt het beste naar een hondenfokkersvereniging bij jou in de omgeving gaan. Die kunnen je vaak verder helpen. Je kunt eventueel ook een reis naar Amerika, het land van herkomst, maken omdat de honden daar wel veel meer voorkomen. Natuurlijk kun je ook op internet naar een fokker zoeken. Let er dan op dat de fokker is aangesloten bij een vereniging en dat ze de gezondheidszorg van de ouders hoog in het vaandel hebben. Serieuze fokkers hebben niks te verbergen – meestal kun je tijdens een bezoek zowel de pup als de ouders leren kennen. Bovendien kan je de fokker vragen stellen. Hij zal ook enkele vragen voor jou hebben om er zeker van de zijn dat zijn puppy in goede handen terecht komt. Hij wil natuurlijk weten of je aan de hoge eisen van de hond kunt voldoen. Over het algemeen geven ze de American Foxhound alleen aan mensen die ermee gaan jagen. Het vaccinatiebewijs, gezondheidscertificaat en papieren krijg je tijdens overdracht. Als het ook een volwassen hond mag zijn, kun je het beste op internet zoeken. Er zijn bijvoorbeeld verenigingen die zich richten op het verkopen van jachthonden. Zij hebben af en toe een American Foxhound of familie daarvan. Als je geen jager bent maar wel een fan van het ras, kun je in asiels rondkijken – hier zijn vaak kruisingen die lijken op de American Foxhound. Deze honden zijn vaak beter geschikt als gezinshond.

Wij wensen je veel plezier met jouw viervoeter!

Gerelateerde artikelen
Onze meest behulpzame artikelen
11 min

Cane Corso

Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
10 min

Dwergpinscher

Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
10 min

Shiba Inu

De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.