De imposante bloedhond geldt niet alleen als een van de oudste grote loophonden wereldwijd, maar ook als de hond met de beste neus ter wereld. Zelfs dagenoude sporen kan deze majestueuze hond nog volgen. In de omgang met mensen toont deze Belg zich zeer vriendelijk, maar ook behoorlijk eigenzinnig.
Uiterlijk, grootte en gewicht van de bloedhond: Grote, krachtige speurhond
De bloedhond, ook wel Hubertushond genoemd, is de krachtigste loophond ter wereld. Wie deze zware en grote jachthond en speurhond onder controle wil houden, heeft naast consequente training ook kracht en een lange lijn nodig.
Daarbij zijn de bewegingen van de grote Belg eerder langzaam en soepel – tenminste zolang hij niet achter een hert aanzit. Maar zelfs tijdens het jagen behoudt de bloedhond door zijn wiegende gang en elastische bewegingen zijn waardige, bijna majestueuze uitstraling.
De bloedhond heeft een gerimpeld gezicht
Zijn harmonieus gebouwde lichaam is rechthoekig van vorm en goed bespierd. Hij straalt waardigheid en kracht uit en oogt ondanks zijn massa nooit log. Volwassen bloedhonden bereiken een schofthoogte tot wel 70 cm en een gewicht tot ongeveer 50 kg.
Niet minder indrukwekkend dan zijn grootte is de dichte, korte en soepele vacht, die in diepe huidplooien naar beneden hangt – maar nooit zoveel dat zijn gezondheid en bruikbaarheid erdoor wordt beperkt.
Drie kleurvarianten
Kenmerkend zijn daarnaast zijn dunne, zeer lange oren die tot over zijn neuspunt hangen, evenals zijn donkerbruine, ovale ogen met hun zachtaardige uitdrukking. De staart van de bloedhond is, passend bij zijn totale verschijning, krachtig en lang en wordt altijd in een boog gedragen. Een ander typisch herkenningspunt van dit ras is de lange hals, die hem zelfs tijdens het lopen in staat stelt zijn neus helemaal tot op de grond te brengen.
Qua kleur komt de bloedhond tegenwoordig in drie varianten voor: tweekleurig zwart en tan, tweekleurig leverkleurigen tan of effen rood.
De lange slappe oren en de diepe huidplooien zijn typisch voor de bloedhond.
Karakter: is de Bloedhond een jachthond?
Hoe rustig en gelijkmatig de zachtaardige reus met de lange, naar beneden hangende oren, de diepe huidplooien en de vriendelijke blik ook lijkt: De bloedhond is een uitstekende jachthond. Heeft de bloedhond eenmaal een spoor opgepikt, dan laat hij zich door niets of niemand meer afleiden en volgt hij de geur obsessief.
Als zogeheten trailing dog kan hij op basis van de individuele geur van een mens diens spoor volgen – zelfs nog na meerdere dagen en over vele kilometers. Zijn uitstekende neus, gecombineerd met een opmerkelijk concentratievermogen, maakt hem tot een absolute topspeurder.
Zijn bloedhonden goede gezinshonden?
In zijn tot in de 2e eeuw teruggaande geschiedenis heeft de bloedhond zich vooral als loop- en meutehond voor groot wild bewezen. Ook als zweethond voor de nazoek is de door monniken gefokte
“Hubertushond” geliefd.
Minder vaak kom je deze grote viervoeter tegen als pure gezinshond, al is zijn zachtaardige, vriendelijke en aanhankelijke aard daar zeker geschikt voor.
De bloedhond is een trouwe vriend
Zijn gevoelige aard, zijn grote tolerantie tegenover kinderen, soortgenoten en andere huisdieren en zijn altijd goede humeur maken hem tot een prettige metgezel en een trouwe vriend. Hij is sterk op zijn baasje gericht, maar toont zich ook bij ontmoetingen met onbekende mensen meestal zeer open en vriendelijk. Als waakhond is de goedmoedige bloedhond totaal ongeschikt.
Houden: eigenzinnige hond voor kenners
Zijn vriendelijke aard en zijn zachte, milde karakter mogen echter niet verhullen dat de bloedhond ook een uitgesproken koppige hond is, die graag op slot gaat wanneer de commando’s van zijn baasje hem weinig zinvol lijken.
Beginners kunnen door dit karaktertrekje al snel overweldigd raken, waardoor als eigenaar vooral ervaren hondenbegeleiders worden aanbevolen die weten hoe ze met de bijzondere eigenaardigheden van deze imposante rashond moeten omgaan.
Hoe je een bloedhond opvoedt
Daarbij hoort ook zijn grote gevoeligheid, waardoor de bloedhond niet alleen voor lof, maar ook voor kritiek extreem ontvankelijk is. Onterechte hardheid en onrechtvaardigheid vergeeft deze trotse viervoeter maar moeilijk.
In de opvoeding komt het daarom vooral aan op de juiste mix van consequentie, liefde en geduld, en op het vermogen om de hond te motiveren. Ook een flinke portie coulance is zeer bevorderlijk voor een harmonieus samenleven, bijvoorbeeld wanneer de bloedhond liever een spoor volgt dan te luisteren naar het commando van zijn baasje.
Het juiste thuis voor de bloedhond
Om een zo grote en bijzondere hond als de bloedhond te houden, hebben hondenliefhebbers veel ruimte nodig. Een stadswoning is voor een bloedhond absoluut geen optie. Bloedhonden hebben de natuur en de rust van het platteland nodig. Straatlawaai of grote mensenmassa’s vinden ze helemaal niet fijn.
Een vrijstaand huis met een grote tuin is ideaal voor deze natuurverbonden viervoeter, die ook graag buiten in een hondenhok slaapt. Let er wel op dat je terrein goed omheind is, om te voorkomen dat je hond zelfstandig op pad gaat om zomaar een spoor te volgen.
Hoe kun je een bloedhond bezighouden?
Om je bloedhond tevreden te houden, heeft hij naast bewegings- en uitloopmogelijkheden ook zinvolle mentale bezigheid nodig. Ideaal voor dit ras met ’s werelds beste speurneus is natuurlijk het speurwerk.
Vooral bloedhonden die hun passie niet in het werk kunnen uitleven en dus als pure gezinshond worden gehouden, hebben voldoende vervangende activiteiten nodig. Toekomstige eigenaren doen er goed aan om al vóór de aanschaf na te denken over welke activiteiten ze samen met hun hond kunt ondernemen.
Knuffelen bloedhonden graag?
Naast tijd en ervaring moeten baasjes dus ook beschikken over creativiteit en zin in beweging. Daarnaast zijn een speciaal gevoel voor humor en een zekere soepelheid wat betreft gehoorzaamheid en netheid (bloedhonden kwijlen veel) heel bevorderlijk voor een gelukkig, zorgeloos leven met een bloedhond. Na het samen lekker uitleven mag er dan uitgebreid geknuffeld worden.
Voeding: wat heeft de Bloedhond nodig?
Een sterke constitutie is van groot belang voor de gezondheid van je hond. Veel klachten zijn te voorkomen met de juiste hoeveelheid beweging, goede verzorging en een gezonde, uitgebalanceerde voeding. Hoewel gewrichtsproblemen vaak pas op latere leeftijd optreden, liggen de oorzaken ervan niet zelden al in de puppytijd.
Overbelasting van de gewrichten door verkeerde beweging (bijvoorbeeld veel traplopen als pup), overgewicht of een onjuiste puppyvoeding gelden als belangrijke oorzaken van latere gewrichtsproblemen. Let er daarom vanaf het begin op dat je hond het juiste hondenvoer krijgt, passend bij zijn leeftijd en gewicht.
Dieet volgens plan
Zowel een over- als een ondervoorziening van voedingsstoffen kan tot ernstige gezondheidsproblemen leiden. Daarom moet het energie- en voedingsstofgehalte altijd zijn afgestemd op de leeftijd, het gewicht en het activiteitsniveau van je hond. Een te hoog eiwitgehalte in de puppytijd leidt bijvoorbeeld tot een te snelle groei van de gewrichten, en ook een tekort aan calcium en fosfor in het puppyvoer kan later aandoeningen aan het skelet veroorzaken. Een gesprek met de dierenarts over de exacte behoeften van je hond kan helpen bij het opstellen van een optimaal voedingsplan.
Overgewicht voorkomen
Een ander veelvoorkomend probleem bij bloedhonden is overgewicht, want veel honden van dit ras eten ontzettend graag. Naast een verkeerde of te calorierijke voeding kunnen ook andere factoren, zoals castratie, een schildklieronderfunctie, een nierenoverfunctie, een zeer hoge leeftijd of te weinig beweging tot ongewenste gewichtstoename leiden.
Voordat je maatregelen neemt zoals een dieet of meer hondensport, moet je je hond daarom altijd eerst door een dierenarts laten onderzoeken. Zo kan worden bepaald of het overgewicht van je hond komt door een onjuiste voeding, of dat er toch een ziekte achter zit die een specifieke behandeling nodig heeft.
Regels voor het voeren
Vaste tijden van de dag om te eten, één tot twee maaltijden per dag en een vastgestelde dagelijkse hoeveelheid die niet wordt overschreden door te veel hondensnacks tussendoor, helpen in ieder geval enorm op weg naar een gezonde voeding.
Lees meer over hondenvoeding en welke soort voeding geschikt is voor je viervoeter in onze gidsen:
In vergelijking met de juiste voeding en opvoeding is de verzorging van je bloedhond kinderspel. De korte, weerbestendige vacht van dit ras is extreem onderhoudsarm en hoeft slechts af en toe geborsteld te worden. Daarnaast moet je de ogen en oren van je hond regelmatig controleren en indien nodig schoonmaken. Zo kunnen ontstekingen worden voorkomen en mogelijke aandoeningen tijdig worden herkend.
Gezondheid en typische ziekten bij dit ras
Een gezonde pup uit een betrouwbare, serieuze fok is de beste basis voor een lang en klachtenvrij hondenleven. De gemiddelde levensverwachting van de bloedhond ligt tussen de 10 en 12 jaar.
Gewrichts- en oogproblemen bij de bloedhond
Tijdens zijn leven veroorzaken vooral gewrichtsaandoeningen problemen, zoals heupdysplasie (HD) of elleboogdysplasie (ED), waarmee veel grote hondenrassen te kampen hebben. Omdat deze aandoeningen vaak erfelijk bepaald zijn, moet de pup uit een HD-vrije foklijn komen. Veel ziekten kunnen bovendien worden voorkomen met een passende voeding en een goede, soortspecifieke manier van houden.
Andere gezondheidsproblemen bij de bloedhond kunnen veroorzaakt worden door oogaandoeningen, zoals entropion, ectropion of cherry eye. Ook huidontstekingen in de diepe huidplooien kunnen bij de bloedhond voorkomen.
Geschiedenis: Gefokt door monniken
De voorouders van de bloedhond zouden al in de 2e eeuw de Galliërs en Kelten als loophonden hebben gediend. Vanaf de 7e eeuw werden de zwarte of zwart-tan jachthonden gefokt door monniken van het Belgische klooster Saint-Hubert in de Ardennen, waardoor de bloedhond ook wel “Hubertushond” wordt genoemd. Het Belgische stamboek voert hem tot op de dag van vandaag onder die naam.
Waar komt de naam bloedhond vandaan?
De Engelse naam voor bloedhond is Bloodhound. Deze naam heeft dit Belgische ras te danken aan de Engelsen, die in de 11e eeuw enkele exemplaren van deze uitstekende jachthond meenamen naar hun thuisland. Waarom de honden zo genoemd werden, is tot op heden niet volledig duidelijk. Sommigen vermoeden dat de naam het edele, zuivere bloed van het ras moet benadrukken, terwijl anderen denken dat de naam verwijst naar de uitzonderlijke speurneus van de hond, namelijk zijn vermogen om het bloedspoor van gewond wild te volgen.
Onder vele namen bekend
Dankzij zijn uitstekende speur- en jachtkwaliteiten en zijn robuustheid werd de “Chien de Saint-Hubert” al snel buiten de grenzen van zijn herkomstland bekend en geliefd. Tot in de 16e eeuw dienden de Hubertushonden in koninklijke meutes en werden ze op veel plaatsen onder verschillende namen verder gefokt.
In België, Luxemburg en Duitsland raakte de naam “Ardennenbracke” ingeburgerd voor deze honden als zuivere jachthonden. In de Verenigde Staten ontstond in de 17e eeuw door kruisingen met de bloedhond de zogenoemde Coonhound. De Coonhound is een begaafde speurhond. In de Amerikaanse zuidelijke staten werden deze honden zelfs ingezet om gevluchte slaven op te sporen.
De bloedhond is een vrij zeldzaam ras. Het kan daarom wat meer moeite kosten om een geschikte fokker te vinden.
Fokkerij en aanschaf van een bloedhond
Vandaag de dag behoort de bloedhond nog steeds tot de zeldzamere hondenrassen. In de VS en Canada wordt hun opleiding voor politiewerk sterk gestimuleerd en ook in Europa worden ze soms ingezet bij vermissingszaken. Als gezins- of gezelschapshond zijn ze door hun eigenzinnigheid echter minder gewild.
Wie ondanks alles overtuigd is van dit fascinerende hondenras en de bijbehorende uitdagingen wil aangaan, moet voldoende tijd uittrekken om een geschikte en betrouwbare fokker te vinden.
Tips voor de aanschaf van een pup
Een goed startpunt zijn de officiële nationale bloedhondenclubs, zoals in Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Engeland en Noord-Amerika. Hier kun je in contact komen met eigenaren en een lijst met fokkers met pups krijgen.
Voordat je een pup mee naar huis neemt, is het belangrijk dat je de fokker van je keuze tijdens minstens één bezoek maar liever gedurende meerdere bezoeken beter leert kennen. Observeer de moederhond en bekijk de foklocatie zorgvuldig. Groeien de pups op binnen het gezin en worden ze van meet af aan gesocialiseerd? Welke indruk krijg je van de fokker? Vind je de fokker sympathiek en beschikt deze over veel ervaring die hij of zij graag met je deelt?
De ijverige speurhond is gewend om zelf beslissingen te nemen. Dat kan zich uiten in een zekere eigenzinnigheid, waar je als eigenaar goed mee moet kunnen omgaan. Maar met voldoende hondenkennis en een flinke portie begrip voor dit oude ras kan het samenleven uitstekend verlopen. Dan hecht de bloedhond zich sterk aan zijn baasje en toont hij zich binnen het gezin als een rustige, vriendelijke viervoeter.
Profiel van de bloedhond
Bijzonderheden:
De bloedhond is een uitstekende jacht- en speurhond. Door zijn uitzonderlijke reukvermogen is hij vooral geschikt voor speurwerk.
“Een leven zonder een Mopshond is mogelijk, maar zinloos”, zei de Duitse komiek Loriot ooit. Ik ben het hier helemaal mee eens en voeg zelfs toe dat dat ook geldt voor een leven zonder paard, kat en konijn! Ik heb hart voor grote en kleine dieren en heb het geluk om over mijn passie te kunnen schrijven als freelance schrijver. Met mijn artikelen wil ik bewustzijn voor dierenwelzijn creëren en dierenliefhebbers handige tips geven.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
