Pijnstillers voor honden

Pijnstillers zijn een van de meest voorkomende groepen medicijnen die door dierenartsen worden gebruikt. Ze verlichten pijn bij honden en dragen zo bij aan een aanzienlijke verbetering van de levenskwaliteit. Maar welke pijnstillers zijn er voor honden en waar moet je op letten bij het toedienen van deze middelen?

Zijn pijnstillers voor mensen ook geschikt voor honden?

Wanneer we pijn voelen nemen we simpelweg vrij verkrijgbare geneesmiddelen en wordt de pijn verlicht. Denk dan aan paracetamol of ibuprofen. Als je deze echter aan je huisdieren wilt geven, wordt het een heel ander verhaal en moet je voorzichtig te werk gaan.

Paracetamol is bijzonder giftig voor katten en kan in erg korte tijd tot de dood van het dier leiden. Honden kunnen ook ernstige bijwerkingen en schade aan lever en nieren krijgen. Geef ze daarom nooit paracetamol zonder overleg met je dierenarts.

Hetzelfde geldt ook voor ibuprofen. Het zuur van dit medicijn beschadigt de slijmvliezen van het maagdarmkanaal en kan bij overdosering een levensbedreigende shock veroorzaken.

Je bewaart je medicijnen dan ook het best op een plek waar je huisdieren er niet bij kunnen.

Indicaties: wanneer zijn pijnstillers aangewezen voor honden?

Verschillende therapeutische of diagnostische situaties (indicaties) vereisen de toediening van pijnstillers (analgetica) bij honden.

• Langdurige (chronische) pijn (bijv. gewrichtsslijtage);
• Plotselinge (acute) pijn (bijv. blessure);
• Pijn als gevolg van andere onderliggende ziekten (bijv. tumor);
• Tijdens een operatie (perioperatief).

Hebben pijnstillers voor honden bijwerkingen?

Welke bijwerkingen al dan niet kunnen optreden na toediening van pijnstillers hangt af van het betreffende preparaat en de dosering. Welke gevolgen er theoretisch kunnen optreden, staat in de respectieve bijsluiter. Deze zijn gerangschikt volgens statistische frequentie.

Typische bijwerkingen van pijnstillers voor honden zijn:

• Respiratoire depressie (bijv. opioïden);
• Kalmerende werking (sedatie) (bijv. opioïden);
• Daling van de bloeddruk en rusteloosheid (bijv. lokale anesthetica);
• Verlies van eetlust, braken en diarree (bijv. opioïden);
• Effecten op de nier- en leverfunctie (bijv. NSAID’s);
• Stuipen (bijv. met Ketamine);
• Hartstilstand (bijv. Metamizol).

Op het eerste gezicht lijkt deze lijst voor veel hondenbezitters beangstigend. Toch hebben pijnstillers een belangrijke functie en vervullen ze, mits correcte dosering, een belangrijk doel in de diergeneeskunde, namelijk het verminderen van dierenleed.

Dosering: hier moet je rekening mee houden bij het toedienen van pijnstillers aan honden

Volg altijd de instructies van je dierenarts en houd je ook strikt aan de aanbevolen dosering. Een overdosis kan immers ernstige gevolgen hebben voor je hond en zelfs orgaanfalen veroorzaken.

Als je je hond per ongeluk teveel pijnstillers tegelijkertijd hebt gegeven, moet je altijd contact opnemen met je dierenarts. Wanneer je er op tijd bij bent, kan de dierenarts ervoor zorgen dat je hond gaat braken.

Als je je hond gedurende langere tijd pijnstillers geeft, is het verstandig een pijndagboek bij te houden. Zo heb je steeds een handig overzicht en kun je in samenwerking met je dierenarts het toedienen van de pijnstillers beter afstemmen op de gezondheidstoestand van je hond.

Farmacotherapeutische groep: welke soorten pijnstillers zijn er?

In de diergeneeskunde worden verschillende groepen actieve ingrediënten gebruikt om pijn te verlichten – afhankelijk van de indicatie en de toestand van de patiënt. De volgende tabel geeft je een beter overzicht:

Nieuwe pijnstillers voor honden: monoklonale antilichamen

Sinds 2020 is een nieuwe pijnstiller voor honden goedgekeurd in de EU: Librela. Dit zijn monoklonale antilichamen. Deze zouden een effectief alternatief bieden voor NSAID’s, met name bij honden met pijn veroorzaakt door slijtage van de gewrichten.

Honden schijnen de behandeling met dit middel bovendien beter te kunnen verdragen. De monoklonale antilichamen verwijderen de zogenaamde “zenuwgroeifactor” (nerve growth factor of NGF). Deze neurotransmitter komt vaker voor in het lichaam bij artrose en is een belangrijk sleutelelement bij het ontstaan ​​van pijn.

Dierenartsen kunnen Librela om de vier weken aan honden toedienen door middel van een onderhuidse injectie. De nieuwe pijnstiller voor honden heeft echter één nadeel: Ter bescherming van hun embryo’s mogen drachtige teven en teven die bestemd zijn voor de fokkerij het middel niet krijgen.

Toediening: tips voor het geven van tabletten

Vele honden willen geen tabletten innemen, sommige honden worden zelfs agressief als ze het moeten proberen. Om ervoor te zorgen dat het tablet toch volledig in de maag van je hond terechtkomt en je jezelf geen pijn doet, komen de volgende trucs goed van pas:

Hoe koppig je hond ook is, het toverwoord ‘snoepje’ doet wonderen. Verstop het tablet gewoon in een stukje worst of hondenvoer en je hond zal het met plezier opeten. Als het tijdens het kauwen uit de mond van je hond glipt, kun je het een paar keer herhalen.

Een andere manier is om de tabletten op te lossen in water. Doe dit echter alleen als het volgens de bijsluiter niet uitdrukkelijk verboden is. Je kunt hiervoor een gewone injectiespuit zonder naald gebruiken, die je in de zijkant van de muil duwt. Zorg ervoor dat je hond zich niet verslikt.

Welke pijnstillers zijn zonder recept verkrijgbaar?

Sommige pijnstillers zijn ook zonder recept verkrijgbaar bij de apotheek. Pijnstillers zonder recept voor honden zijn meestal kruiden- of homeopathische geneesmiddelen zoals Arnica, Traumeel of kokosolie.

Hoewel hun effecten een stuk minder werkzaam zijn in vergelijking met voorgeschreven pijnstillers zoals opioïden, mogen ze nooit overhaast worden gebruikt. Het is ook belangrijk om enkel in overleg met je dierenarts deze middelen toe te dienen.