Perzische kat

De plucheachtige Perzische kat is één van de meest populaire katten ooit. Het is verwonderlijk dat de, in het Perzisch bekend als Gorbe-ye irāni ‚Iraanse kat‘, kat tot de oudste kattenrassen behoort. En dat terwijl de vandaag de dag bekende Perzische kat niet uit het oosten komt.

Uiterlijk

De lange, fijne vacht met veel ondervacht behoort tot de opvallende bijzonderheden van de Perzische kat. Alhoewel niet elke kat met een lange vacht een Perzische kat is, om aan de rassenstandaard van de Perzische kat te voldoen moet een kat aan nog veel meer eisen voldoen dan alleen een lange vacht!

Het uiterlijk van de Perzische kat wordt gekenmerkt door drie verschillende rasverenigingen, de verschillende varianten hebben andere prioriteiten. Over het algemeen moet een Perzische kat middelgroot tot groot zijn. Mannetjes wegen tot zeven kilogram, vrouwtjes tot zes kilogram. Het lichaam wordt door lage, gedrongen poten gedragen. Plukjes haar tussen de tenen van de ronde poten zijn wenselijk!

Naast een lange vacht is ook het gezicht van de Perzische kat typisch voor dit ras. De ronde, brede schedel heeft ronde oren, idealiter met plukjes haar, en een zeer korte neus. De brug van de neus moet tussen de ogen eindigen, de zogenaamde ‚stop‘ mag zowel niet boven het bovenste ooglid als onder het onderste ooglid geplaatst zijn. Dit geeft de Perzische kat een zeer karakteristiek uiterlijk, maar kan leiden tot bepaalde gezondheidsproblemen en heeft geleid tot grote kritiek over het extreme Perzische kattenras. Daarover later meer. Er zijn fokkers die daarom de voorkeur geven aan de oude rasstandaard met een lange neus. Echter komt dit niet meer overeen met de huidige rasstandaard.

Bij de Perzische kat komen bijna alle bekende kleuren voor. Eenkleurige dieren kunnen zwart, wit, rood en blauw zijn, ook bruin (chocolate), taubengrau (lila) en crème komt voor. Maar dat is niet alles: tweekleurige en driekleurige (schildpad) Perzische katten zijn ook geliefd net zoals de Perzische kat met de exotische kleur ‚Smoke‘: waarvan een groot gedeelte van het haar gekleurd is, blijven de haarwortels van de kat zilverwit. Zijn alleen de haarpunten gekleurd en is het grootste gedeelte van de haren zilvergrijs, dan gaat het om de kleurvariant ‚shaded‘.

Perzische katten delen een gemeenschappelijke rassenstandaart met exotische korthaarkatten en colourpoints. Ze onderscheiden zich alleen door middel van de haarlengte, textuur en kleur: zo wordt in 1933 in een Europagroot kattenverband het ras ‚Exotische Kortharen‘ erkend. Zij komt overeen met de Perzische kat qua lichaamsbouw en karakter, maar heeft een korte ‚teddybeer‘ vacht. De als ‚Gemaskerde Perziër‘ of ‚Himalayan‘ bekende ‚Colourpoint‘ komt voort uit een kruising tussen de Siamese- en Perzische kat. Elke vachtkleur kan daarbij als punt-kleur voorkomen. Bijzonder vaak gezien zijn zwart en rood evenals hun verdunningen blauw en crème evenals chocolade en kaneel en hun verdunningen lila en bruin.

Karakter

Perzische katten gelden als zeer rustige dieren, die dankzij hun geringe uitgebreide vrijheidsdrang als perfecte katten voor het leven binnenshuis gelden. Deze karaktereigenschap heeft ervoor gezorgd dat dit kattenras in Duitsland als één van de meest populaire rassen is! Perzische katten houden ervan om met hun baasjes te knuffelen en zijn daardoor ook hartelijke dieren.

Niettemin: ook al geldt de Perzische kat als evenwichtig, het blijven nog steeds roofdieren. Ook rustige, luie dieren moeten daarom de mogelijkheid hebben om te ontdekken, klimmen en spelen. Vooral met het houden binnenshuis is een katvriendelijke woning een must. Zo kunt je jouw kat mentaal fit en gelukkig houden zonder uitgebreide acrobatische voorwerpen!

Een krabpaal hoort bijvoorbeeld in elk kattenhuis te staan, ook wanneer jouw kat geen klimmogelijkheden gebruikt, behoort krabben tot het gedragsrepertoire van elke kat. Onze katten moeten kunnen krabben om zich te ontdoen van dode klauwresten. Daarnaast markeren ze hun gebied door middel van krabsporen en verspreiden een voor ons niet waarneembare ‚voelgeur‘ door geurklieren aan hun poten. Zonder een krabpaal richt zelfs de meest geduldige kat zich op een gegeven moment op kamerhoeken of meubels… Een krabpaal dient niet alleen voor krabben. Het biedt de kat ook klimmogelijkheden en een mooi uitzichtplatform. Bijzonder rustige katten houden ervan om de wereld vanaf boven te observeren! Verwarmingen en vensterbanken dienen een soortgelijk doel.

Geschiedenis

Voorheen werd aangenomen dat de Perzische kat van de Langhaarkatten uit het oosten afstamde. In de 17e eeuw werden langharige katten voor het eerst geïntroduceerd in Europa, deze uit het voormalige Perzië, tegenwoordig Iran, afkomstige katten zouden de basis voor de Perzische kattenfok gelegd hebben. De oorspronkelijke Perzische kat heeft met de rassenkat van vandaag weinig meer gemeen, geen wonder dat de nieuwste wetenschappelijke inzichten aantonen dat de voorouders van de bij ons bekende Perzische kat uit Rusland stammen. Een genetische analyse van het Perzische kat genoom stelt dat de Perzische kat van de langharige Russische Huiskat afstamt en niet verwant is aan de Aziatische lijn.

Interessant is dat de term ‚Perzisch‘ pas voor het eerst met de oprichting van fokverenigingen in het begin van de 20e eeuw gevestigd werd. Tot dan werd voornamelijk het begrip ‚Angorakatten‘ voor langharige katten gebruikt. Sindsdien is de fokstandaard van de huidige Perzische kat meermaals veranderd. In de loop der tijd werd meer waarde gehecht aan een ronder voorhoofd en een korter gelaat, bovendien werd de vacht alsmaar voller en werd de ondervacht nog meer plucheachtig. Dit was ook een nadeel van het ras. Met de stijgende populariteit van de Perzische kat werd ook de massafokkerij, voornamelijk in de VS, gevestigd, waar katten ongeacht hun gezondheidsnadelen gekruisd werden en het steeds extremer wordende beeld van fokken vormden. Een verzonken neus met tranende ogen en neigingen tot ontstekingen in de neus en keel, net als ongemak bij de inname van voeding en problemen bij de ademhaling maakte het Perzische ras tot ‚kwel-ras‘. Maar wat houdt het ‚kwel-ras‘ überhaupt in  – en staat de hedendaagse Perzische kat uit de 21e eeuw nog steeds als ‚kwel-ras‘ bekend?

Gezondheid

De Nederlandse dierenbeschermingswet definieert het begrip ‚kwel-ras‘. Volgens de wettekst is het verboden om ‚gewervelde dieren te fokken, of door middel van biotechnologie of genetische manipulatie te veranderen, wanneer er wordt verwacht dat er, bij het nageslacht, bij biotechnologische of genetische gemodificeerde dieren bij zichzelf of hun nakomelingen door de erfelijkheid soortspecifieke lichaamsdelen of organen ontbreken of zijn uitgeschakeld waardoor pijn, leed en schade op kan treden.‘ Daarnaast is het verboden om gewervelde dieren te fokken wanneer daardoor verwacht wordt dat het nageslacht leidt aan erfelijke gedragsstoornissen. In 1999 behandelde verschillende experts het onderwerp in detail en het advies resulteerde in een uitgifte van een 148 pagina’s tellend document over individuele gefokte soorten bij honden, katten, konijnen en vogels en de effecten op de diergezondheid. Naast het fokken van naaktkatten en de opkomst van het fokken van naar voren of naar achteren geknikte oorschelpen, korte of zelfs helemaal geen staarten, doofheid als gevolg van het bleekfokken en dwerggroei staan ook de bij Perzische katten bekende brachycephaly (‚brachis‘ = kort en ‚cephalus‘ = kop), een afwijking van de hoofdvorm door een eruit gefokte wipneus, in het vizier. Zelfs wanneer het over gezondheid gaat is er nog geen verordening voor een fokverbod in Europa.

Dankzij toegewijde fokkers, die waarde hechten aan de gezondheid van hun protegés, heeft de Perzische kat zich nu onttrokken van het beeld van de massacultuur van de jaren ´70.

Ondanks de problematische geschiedenis van de fokkerij zijn Perzische katten daarom bij het goed houden, gezonde voeding en regelmatige zorg relatief gezond. Met een paar uitzonderingen: het ras heeft een neiging tot polycystische nierziekte zoals progressieve retina atrofie (PRA), een kromming van het netvlies, wat kan leiden tot volledige blindheid. Perzische katten kunnen ook leiden aan, de bij veel katten voorkomende, hypertrofische cardiomyopathie.

Al deze ziekten zijn erfelijk en tonen het belang van een goede rasselectie aan. Professionele fokkers laten hun fokdieren zowel vroegtijdig als vaak op erfelijke ziekten testen en sluiten besmette dieren uit van het fokken.

Dat geldt in het bijzonder voor niercysten. De symptomen verschijnen op een late leeftijd, daardoor hebben veel fokdieren het dominante gen al doorgegeven aan hun nageslacht… Gelukkig kan een echografie de ‚polycysteuze nierziekte‘ al vanaf de tiende levensweek uitwijzen. Toegewijde fokkers kunnen zieke dieren al vroegtijdig uitsluiten van het fokken en zo voorkomen dat het nageslacht ook besmet raakt. Een kat met cysten geeft deze altijd aan zijn nageslacht door!

Een cardiale echografie is de beste keuze als het gaat om de diagnose van een hypertrofische cardiomyopathie. Hoewel hypertofische cardiomyopathie niet genezen kan worden, biedt een vroegtijdige diagnose behandelmogelijkheden waardoor een besmette kat toch een lang leven kan leiden!

Je ziet: fokkatten moeten regelmatig onderzocht worden door de dierenarts om erfelijke ziekten en het doorgeven hiervan aan hun nageslacht uit te sluiten! Koop je jouw kat van een fokker, dan moet je aandringen op de rapporten van onderzoeken van de ouders. Je kunt het beste onprofessionele fokkers die ‚raskatten zonder papieren‘ goedkoop aanbieden vermijden. Over het algemeen besteden deze fokkers weinig aandacht aan de gezondheidszorg, het welzijn en de voeding van hun dieren. Dit kan je later duur komen te staan wanneer jouw kat leidt aan diverse erfelijke ziekten…

De fokker van jouw keuze zou aangesloten moeten zijn bij een fokvereniging die de leefomstandigheden van de katten regelmatig controleert, zorgt voor een verstandige kruising en dus probeert om genetische aandoeningen uit te sluiten. Natuurlijk neemt dit ook kosten met zich mee: een Perzische kat kan tot 800 euro kosten, voor fokdieren moeten kattenliefhebbers vaak 1500 euro op tafel leggen. Met deze prijs koop je niet alleen de kat zelf, maar ook de inzet en kennis van de fokker. Je investeert in de tijd die jouw kat gegund wordt om een evenwichtig kattenkarakter te ontwikkelen en alle belangrijke kattengewoontes te leren van hun vader en moeder, voordat ze op zijn vroegst na twaalf weken naar een nieuw thuis gaan.

Zorg en voeding

Ook al irriteert de aaibare vacht van de Perzische kat veel kattenvrienden, mag je niet vergeten dat langharige katten veel zorg vergen! Om een vacht vol knopen te voorkomen moet de Perzische kat idealiter dagelijks grondig geborsteld worden. Wanneer de vacht vol met klitten zit, kan vaak alleen de dierenarts nog uitkomst bieden. Maar maak je geen zorgen, de geschoren vacht groeit snel weer aan!

Tijdens de ruiperiode verliest de Perzische kat, ondanks het regelmatig kammen en borstelen, een groot deel van zijn vacht. Maltpasta en kattengras kunnen helpen bij de natuurlijke verwerking van ingeslikte haren en het voorkomen van een verstopping!

Door de korte neus hebben Perzische katten vaak hulp nodig bij het reinigen van zowel de oog- als neusregio. Een vochtige doek biedt in de regel uitkomst, kamille of iets dergelijks kan de ogen nog meer irriteren. Het vlakke gezicht van de Perzische kat gaat ook gepaard met een speciale voedingsinname: Perzische katten nemen voeding vooral met de tong in.  Voeding met vlezige consistentie is vaak makkelijker voor hen om in te nemen dan grote stukken vlees.

Ontdek in onze webshop kattenvoer speciaal ontwikkeld voor de Perzische kat! Zowel voor kittens als voor volwassen Perzen!