In zijn land van herkomst, de VS, is de Boston Terriër erg geliefd, terwijl hij in Europa langzaam bekend wordt. Maar zijn fans weten precies wat ze aan de buitengewone viervoeter hebben: de Boston Terriër is een ongecompliceerde gezelschapshond die met zijn opgewekte karakter en speciale mimiek overal voor goede zin zorgt.
De Boston Terriër behoort tot de dogachtige honden en valt op door zijn compacte uiterlijk, het vierkante massieve kop en de karakteristieke “vleermuizenoren”, de korte neus en een korte staart. In de rassenstandaard wordt er veel waarde gehecht aan de ideale verhoudingen. De Boston Terriër komt in drie gewichtsklasses voor: onder de 6,8 (licht), tussen de 6,9 en 9 kg (middel) en tussen de 9 en 11,3 kg (zwaar). De schofhoogte ligt maximaal op de 43 cm. Het gezicht heeft geen rimpels en de korte glanzende vacht zonder onderwol kan in verschillende kleuren voorkomen; gestroomd, zwart of „seal“ (zwart met een roodachtige gloed), waarbij evenwichtig verdeelde witte aftekeningen worden voorgeschreven door de rassenstandaard.
Amerikaan met Britse voorouders
Ondanks zijn naam is de Boston Terriër geen terriër en dus ook geen jachthond. Hij behoort tot de dogachtige honden. De oorsprong van het ras ligt in Amrika in de jaren 1870 toen witte Engelse terriërs – een ras dat tegenwoordig niet meer voorkomt – met Engelse buldoggen gekruist werden. Later schaarde ook de Franse buldog zich in de rij van voorouders van de Boston Terriër. 1878 stond het ras voor het eerst in de schijnwerpers toen de buitengewone honden in Boston tentoongesteld werden. In deze stad – waar het ras zijn naam aan te danken heeft – werd door aanhangers van het ras de eerste fanclub opgericht. In 1893 gaf de American Kennel Club het nieuwe ras de naam Boston Terriër. Tot de jaren 1960 was de Boston Terriër een erg geliefde hond in de VS. Vaak behoorde het ras tot de tien meest voorkomende rassen in de VS. Ook vandaag de dag is het ras daar nog vaak te zien. Pas in 1927 zette het ras in Europa voet aan wal. Het ras komt hier nog steeds maar zelden voor, maar het wordt wel steeds populairder. Sinds 1979 is de Boston Terrier de officiële staatshond van de Amerikaanse staat Massachusetts.
Vrolijk en zelfverzekerd
Een Boston Terriër is een kameraad voor het leven: hij is temperamentvol, altijd in voor een grapje, mensvriendelijk en sociaal tegenover soortgenoten en andere dieren. Sommige vertegenwoordigers van het ras kunnen buiten de vier eigen muren een jachtinstinct hebben. Hoewel de Boston Terriër erg waakzaam is, is hij niet agressief. Bij sommige exemplaren (vooral reutjes) komt de Terriër in de hond naar boven als hij zijn gebied moet bewaken tegenover soortgenoten. Hoewel hij graag dingen onderneemt is hij geen nerveuze hond. Integendeel – hij straalt gelatenheid uit. Boston Terriërs reageren op de stemming van hun baasje en zijn dus erg gevoelig. In het algemeen geldt: hoe zwaarder de hond hoe rustiger en gelatener hij is. Vooral de lichte Boston Terriërs blijven vaak tot op late leeftijd erg speels.
Een lange wandeling of een gezellige middag op de bank – de Boston Terriër is graag van de partij! Elke dag lange trektochten zijn niet verplicht. De hond geniet echter van het gezelschap van zijn roedel – langere tijd alleen zijn is niks voor de Amerikaanse gentleman. Boston Terriërs houden ervan om kleine trucjes te leren, wat niet alleen de band tussen jou en je viervoeter versterkt, maar ook zijn slimme hoofdje aan het werk zet. Sommige Boston Terriërs vinden ook gehoorzaamheid, Dog Dancing en Agility voor kleinere honden leuk – probeer het eens uit en kijk of de viervoeter er plezier aan beleeft. Door hun ongecompliceerde gelaten aard zijn vertegenwoordigers van dit ras ook geschikt om bezoeken te brengen aan zorginstellingen om een lach op het gezicht van de bewoners te toveren. Sommige Boston Terriërs hebben zelfs met succes een opleiding tot therapiehond afgesloten.
Robuuste gezondheid door goede fokkerij
De beste voorzorgsmaatregel tegen erfelijke ziektes is de Boston Terriër bij een serieuze fokker aanschaffen. Deze sluiten honden die aanleg hebben voor erfelijke ziektes van de fokkerij uit. Een erfelijke dispositie die bij de Boston Terriër voorkomt is Patella luxatie, wat betekent dat de knie uit de kom schiet. De hond probeert dan zijn been te ontzien. Boston Terriërs zijn ook vatbaar voor oogziekten zoals cataract of PRA, progressieve retinale atropie. Deze ziektes kunnen tot blindheid leiden. Tenslotte behoort het ras tot de kortschedelige. Deze hoofdvorm, Brachycephaly genaamd, kan gezondheidsproblemen veroorzaken. Hiertoe behoort bijvoorbeeld de kortademigheid die veroorzaakt wordt door vernauwde neusgaten en neusholten in combinatie met een verdikt zacht gehemelte en veranderingen in het strottenhoofd. Luide ademhaling en snurkende geluiden zijn niet ongewoon bij de Boston Terriër. Sommige dieren hebben bovendien terugkerende ademhalingsproblemen. Informeer voor de aankomst van de puppy dus goed over deze eventuele ziektes en wees kritisch als je een fokker kiest – hij moet meer waarde hechten aan de gezondheid en het welzijn dan aan uiterlijke extremen. Let er in de zomer op dat je je Boston Terriër beschermt tegen hitte omdat veel vertegenwoordigers van het ras daar slecht tegen kunnen. De ogen van de viervoeter kunnen snel ontsteken. Let er daarom op dat de hond niet in de tocht zit. Boston Terriërs kunnen 15 jaar oud worden.
Gezonde voeding voor de Boston Terriër
Net als voor elke hond is ook voor de Boston Terriër evenwichtig voer met een hoog vleesgehalte de beste keus om de hond gezond en fit te houden. Het maakt niet uit of het om droog- of natvoer gaat: vlees moet altijd op de eerste plaats staan. Vermijd graanrijk voer. Het is beter om voer te kiezen zonder graan. Bij een klein en compact ras zoals de Boston Terriër moet je ook op de dagelijkse porties letten om overgewicht te voorkomen. Tel ook de beloningen die je voert mee bij het dagelijkse aantal calorieën. Als je van voer wilt veranderen moet je dat geleidelijk aan doen om de maag van de viervoeter niet te irriteren. Het is het beste om een tijdje het nieuwe voer door het bekende voer te mengen en er langzaam steeds meer door te mengen. Een te snelle verandering kan leiden tot diarree. De beste voertijd is na een wandeling. Een jonge hond kan het beste vier keer per dag gevoerd worden. Volwassen honden hebben over het algemeen genoeg aan twee porties per dag. Zorg ervoor dat je dierlijke huisgenoot ongestoord kan eten en daarna kan rusten en eventueel een klein dutje kan doen. Vanzelfsprekend moet er altijd vers water ter beschikking staan.
Verzorgd van kop tot staart
De vachtverzorging is no big deal: borstel je Boston Terriër alle paar dagen om losse haren te verwijderen. De hond heeft geen onderwol en heeft geen last van klitten. In de winter kan dit echter betekenen dat je lieveling het snel koud heeft – in koude gebieden kan de aankoop van een hondenjas een goede investering zijn voor je Boston Terriër. Controleer regelmatig de oren van je hond en gebruik indien nodig een oorreiniger om ontstekingen te voorkomen. Sommige hondenbezitters laten hun hond al van pup af aan wennen om tanden te poetsen met een speciaal opzetborsteltje en hondentandpasta uit de dierenwinkel. Als alternatief kun je ook gebitsverzorgingssnacks gebruiken of alle paar dagen droge dingen voeren zoals gedroogde rundoren of rauw rundvlees – graag geen rauw varkensvlees geven.
In Europa is de Boston Terriër vaak nog onbekend – terwijl hij bij hondenvrienden in bijna alle leefomstandigheden past. Door zijn korte pootjes zit een marathon er niet in. Toch maakt hij graag lange uitstapjes. De kindvriendelijke Boston Terriër past goed bij gezinnen met kinderen, singles en ook oudere mensen. Door zijn grootte en zijn niet al te grote bewegingsdrang voelt een Boston Terriër zich ook in een stadswoning op zijn gemak. Het is echter wel het beste als deze gelijkvloers is omdat regelmatig traplopen niet goed is voor de kleine hond. Hij kan over het algemeen goed overweg met andere honden en ook katten zijn meestal geen probleem – vooral niet als hij van jongs af aan al aan katten went. Stel vóór de hond bij je intrekt vast of er mensen in de familie zijn die allergisch zijn voor honden. Als je niet de eigenaar van de woning bent moet je wel toestemming van de verhuurder hebben om de hond te mogen houden. Voor de hond bij je intrekt moet je nadenken over de verzorging in het geval van ziekte of als je op vakantie gaat. Tegenwoordig kun je viervoeters in veel hotels meenemen zodat een vakantie met je hond eventueel een optie voor je zou kunnen zijn. Informeer op tijd naar de mogelijkheden om samen op reis te gaan en regel anders op tijd een liefdevolle verzorging thuis. Denk er ook aan dat een Boston Terriër geen grote fan van hitte is.
Een hond betekent verantwoordelijkheid voor een langere gezamelijke tijd. Weeg van tevoren in alle rust af of je jarenlang een hond bezig kunt houden en met welke kosten je te maken krijgt. Naast de basisbenodigdheden zoals voerbakken, hondenmand en deken, spullen voor in de auto, lijn, halsband en tuigje en speelgoed zijn er regelmatige uitgaven voor hondenbelasting, dierenartsbezoeken en natuurlijk hoogwaardig voer. Als de hond ziek is kunnen de dierenartskosten snel oplopen.
Zo vind je je droomhond
Gaat je hartje sneller kloppen voor een Boston Terriër? Prima! Je hebt alles op een rijtje waar je rekening mee moet houden vóór de intrek van de hond? Perfect! Dan kun je op zoek gaan naar een geschikte fokker! Je herkent een goede fokker aan het feit dat hij lid is van een vereniging en dat hij zijn puppy afgeeft met een afstammingsbewijs, de zogenaamde “papieren”. Hier is de volledige voorouderlijke reeks gedocumenteerd. Een serieuze fokker sluit erfelijke ziektes zo ver mogelijk uit en laat de ouders verschillende tests doorlopen om vast te stellen of ze geschikt zijn voor de fokkerij. Hij zorgt bovendien dat er genoeg tijd om te herstellen tussen de worpen zit en zorgt voor goed gesocialiseerde puppy’s die als ze worden afgegeven meerdere keren ontwormd zijn – inclusief bewijs. Sommige fokkers benadrukken op hun website dat de puppy’s zonder keizersnede ter wereld komen. Keizersnede is geen uitsluitingscriterium voor een goede fokkerij. Echter moet je sceptisch zijn als er meerdere worpen na elkaar met een keizersnede ter wereld komen omdat dit meestal een teken is dat het hoofd van de puppy te breed is voor het bekken van de moeder – een tendens die respectabele fokkers niet ondersteunen door de voorouders op een slimme manier te selecteren. Een te breed hoofd behoort eerder tot de negatieve extremen. Er moet ook een klik zijn tussen jou en de fokker. Als je hem thuis bezoekt mag je hem allerlei vragen stellen over je droompuppy en diens ouders en deze ook leren kennen. Ook de fokker zal je waarschijnlijk vragen stellen over je hondenervaring en je leefsituatie – wees blij want dit is een teken dat hij het welzijn van zijn puppy belangrijk vindt.
Negeer koopjes of toevallige nestjes omdat je noch jezelf noch de dieren een plezier doet – ook hier wordt het aanbod door de vraag bepaald. De dieren worden vaak zonder de nodige kennis gefokt. Het gaat de fokker meestal om het geld en niet om de liefde voor het dier. Dit heeft vaak gevolgen voor de socialisatie en de gezondheid.
Als je een oudere Boston Terriër een nieuw thuis wilt geven kun je bijvoorbeeld terecht bij een “Dog in nood”-vereniging die vaak verschillende dogachtigen, waaronder de Boston Terriër, bemiddelen. De kans op een zuivere rashond is echter klein omdat de Boston Terriër in Europa een zeldzaam ras is. Stel je dus in op een lange wachttijd of neem genoegen met een kruising uit het asiel – hier zijn af en toe oudere dieren die in een nieuw huis opbloeien waardoor het een bijzaak wordt dat het om een kruising gaat. Ook “Dog in nood”-verenigingen bemiddelen vaak kruisingen. Tijdens een gesprek met de vereniging of het asiel kun je erachter komen of je bij de viervoeter past.
Wij wensen je een goede tijd met je opgewekte Boston Terriër!
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
