Voor natuurliefhebbers die graag in het bos en over weiden wandelen, is de Bracco italiano, ook wel Bracco Italiano genoemd, de perfecte metgezel. Als staande hond is hij echter ook een ideale partner voor jagers. Leer dit oude hondenras en zijn bijzonderheden kennen in het zooplus-rassenportret.
De Bracco Italiano wordt ook wel ‘Italiaanse brak’ of ‘Italiaanse staande hond’ genoemd. Hij geldt als een van de oudste Europese staande honden.
Typisch voor het uiterlijk van deze jachthond zijn het sterk ontwikkelde achterhoofdsbeen, de lange hangoren en een snuit die lijkt op die van de bloedhond.
Majestueuze jager
Zijn gespierde lichaam geeft de Bracco Italiano een krachtig voorkomen. In combinatie met zijn rechte rug en diepe borst oogt hij toch majesteus.
Dit koninklijke uiterlijk komt ook goed tot zijn recht in de krachtige draf van het ras.
Let op: Helaas komt het nog steeds voor dat mensen de staart couperen. In landen als Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland is deze praktijk echter illegaal, omdat couperen om redenen van dierenwelzijn zonder veterinaire indicatie verboden is.
Welke kleur heeft de vacht van de Italiaanse brak?
Bracco’s hebben een korte vacht die verschillende kleuren en patronen kan hebben. Sommige dieren zijn geheel wit, andere hebben aftekeningen, spikkels of vlekken in een roodbruine kleurschakering. Tot de kleuren behoren:
Amber
Bruin
Oranje
Hoe groot wordt de Bracco Italiano?
Zoals bij de meeste hondenrassen hangen grootte en gewicht af van het geslacht.
Een teef wordt ongeveer 55 tot 62 centimeter groot, een reu bereikt meestal een schofthoogte van 58 tot 67 centimeter. Afhankelijk van de lichaamsbouw weegt de Bracco italiano tussen 25 en 40 kilogram.
De overeenkomsten met de bloedhond zijn bij de Italiaanse brak moeilijk te missen.
Karakter: Tussen kinderliefde en jachtinstinct
Het karakter van de Bracco Italiano geldt over het algemeen als zeer vriendelijk en rustig. Tegelijk is dit ras gevoelig en geduldig. Een Bracco Italiano weet precies hoe hij zich tegenover kinderen moet gedragen.
Hoewel hij niet bepaald licht is, maakt zijn zachtaardige aard hem tot een goede gezinshond. Of het nu op een kinderfeestje is of tijdens de jacht, de Bracco Italiano kan doorgaans goed omgaan met spanning en opwinding.
Sterk jachtinstinct van de Bracco italiano
Ook al past het ras goed binnen een gezin: zijn uitgesproken jachtinstinct kan het omgaan met deze honden tot een uitdaging maken.
Zijn aard maakt de Bracco Italiano tot een zeer opmerkzame hond die zijn omgeving nauwlettend in de gaten houdt. Hij herkent snel mogelijke prooi in het struikgewas en kan die in een fractie van een seconde achtervolgen.
Tijdens de jacht is dit gedrag waardevol en gewenst. Binnen het gezin kan het echter belastend zijn.
Als je je hond van jongs af aan consequent opvoedt, vind je een goede manier om met zijn jachtgedrag om te gaan. Regelmatige bezoeken aan puppycursussen en hondenscholen zijn daarbij nuttig.
Is de Bracco geschikt als waakhond?
Omdat de Bracco Italiano tegenover mensen erg open is, is hij niet geschikt als waakhond. Dat betekent echter niet dat hij jou en je gezin niet zal verdedigen als hij gevaar vermoedt.
Houding en opvoeding: De Italiaanse brak heeft veel beweging nodig
Snuffelen hoort voor de Bracco Italiano bij de dagelijkse routine. Als je een grote, goed omheinde tuin hebt, zal je Bracco zich daar snel thuis voelen.
Nog beter is het wanneer er uitgestrekte velden en groene bossen in de buurt zijn die je samen met je hond aan de lijn kunt verkennen. Als stadshond voelt de Italiaanse brak zich daarentegen meestal niet op zijn gemak.
Welke activiteiten vindt de Bracco italiano leuk?
Dit ras is in de eerste plaats voor de jacht gefokt en wil daar ook voor worden ingezet. De absolute koningsdiscipline van deze honden is de vogeljacht. Als je een jachtvergunning hebt, is de Italiaanse brak precies de juiste keuze voor je – ook als je kinderen hebt.
Als je geen jager bent, maar wel een natuurliefhebber, kunt je je Bracco op andere manieren stimuleren.
Verschillende hondensporten zoals apporteren, speurwerk of mantrailing zijn hiervoor geschikt. Daarbij beweegt de hond niet alleen, maar kan hij ook zijn slimme kop gebruiken.
Voeding: Wat eet de Bracco Italiano?
Door zijn grote bewegingsdrang gebruikt de Bracco vaak en graag zijn spieren. Dat zorgt ervoor dat uw hond meestal een goede eetlust heeft. Houd je hem vooral voor de jacht, dan is een evenwichtige voeding belangrijk die is afgestemd op zijn prestaties.
Een portie met alle essentiële voedingsstoffen zoals vitaminen en mineralen is van groot belang.
Welke voedingsmethode geschikt is, hangt af van individuele factoren. Een gesprek met je dierenarts of een in hondenvoeding gespecialiseerde adviseur kan je helpen bij het maken van de juiste keuze.
Hoe je maagproblemen bij je Italiaanse brak kunt voorkomen
Sommige Bracco’s zijn gevoelig voor een gevaarlijke maagtorsie. Het is daarom raadzaam uw hond vaker, maar kleinere porties te geven in plaats van één grote maaltijd per dag.
Verzorging: Regelmatige oorcontrole & af en toe borstelen
Door zijn korte en dichte vacht heeft de Italiaanse brak slechts weinig vachtverzorging nodig. Het volstaat om zijn vacht één keer per week te borstelen met een zachte hondenborstel.
Vergeet ook niet de hangoren regelmatig te controleren. Als ze vuil zijn, moet je ze zorgvuldig schoonmaken om pijnlijke oorontstekingen te voorkomen.
Gezondheid: Hoe robuust is de Bracco italiano?
Hoewel de Bracco Italiano over het algemeen als robuust geldt, zijn bepaalde aandoeningen niet uit te sluiten. Daaronder vallen oogaandoeningen zoals ectropion en entropion. Als vrij grote honden hebben sommige rasvertegenwoordigers bovendien af en toe last van gewrichtsproblemen zoals elleboogdysplasie (ED) of heupdysplasie (HD).
Hoe oud wordt de Bracco Italiano?
Als je je brak op de juiste manier houdt en voedt, heeft hij een gemiddelde levensverwachting van twaalf tot vijftien jaar.
Daarvoor is het bovendien belangrijk uw hond minstens één keer per jaar door een dierenarts te laten onderzoeken. Hoe eerder ziekten worden ontdekt, hoe groter de kans op een lang hondenleven.
Herkomst en ontstaan van de Italiaanse brak
De naam van dit hondenras verraadt al waar hij vandaan komt. Oorspronkelijk komt de Italiaanse brak uit Italië.
Volgens verslagen uit de 5e eeuw v.Chr. is dit ras ontstaan uit een kruising tussen een Arabisch-Afrikaanse windhond en een molosser.
Sinds 1956 erkend door de FCI
De Bracco Italiano werd in 1956 officieel als hondenras erkend door de Fédération Cynologique Internationale (FCI). De laatste publicatie van de geldige officiële standaard vond plaats in 2015.
Aanschaf: Waar kan ik een Bracco italiano kopen?
Raszuivere honden zoals de Bracco italiano vind je voornamelijk bij fokkers die gespecialiseerd zijn in dit ras. Serieuze fokkers laten de ouderdieren vooraf onderzoeken en fokken alleen met honden die geen erfelijke ziekten kunnen doorgeven aan hun nakomelingen.
Maar je kunt ook geluk hebben en hem in een dierenasiel aantreffen. Ook hier belanden af en toe raszuivere honden die op zoek zijn naar een nieuw thuis.
De Bracco italiano heeft beweging nodig en houdt van speurwerk.
Conclusie: Een lieve metgezel bij voldoende beweging
Voor gezinnen die dicht bij de natuur wonen of voor wie de jacht tot het dagelijks leven behoort, is de Italiaanse brak een uitstekende metgezel.
Belangrijk zijn de juiste opvoeding, een passende voeding en huisvesting en plezier in buitenactiviteiten.
Profiel van de Bracco italiano
Bijzonderheden:
De Bracco italiano is een van de oudste staande hondenrassen en houdt van jagen. Tegelijk is hij ook geschikt voor gezinnen, zolang hij lichamelijk en geestelijk voldoende wordt uitgedaagd.
Karakter:
vriendelijk, oplettend, rustig
Schofthoogte:
58-67 cm (reu), 55-62 cm (teef)
Gewicht:
25-40 kg
Vacht:
kort, wit met of zonder aftekeningen of spikkels (amberkleurig, bruin, oranje)
Vachtverzorging:
één keer per week borstelen
Beweging:
grote behoefte aan beweging
Geschikt voor beginners:
nee, alleen geschikt voor ervaren hondenbezitters en jagers
Blaffen:
niet overmatig
Levensverwachting:
12-15 jaar
Typische aandoeningen:
in principe robuust, af en toe oogziekten of gewrichtsproblemen
FCI-groep:
7 (staande honden)
Herkomst:
Italië
Franziska G., Dierenarts
Ik ben aan de Justus-Liebig-universiteit Gießen opgeleid tot dierenarts. Ik heb uitgebreid ervaringen in verschillende disciplines opgedaan, zoals in de geneeskunde voor kleine dieren, grote dieren en voor exoten, maar ook in de farmacologie, pathologie en voedselhygiëne. Sindsdien werk ik niet alleen als diergeneeskundig auteur, maar ben ik ook bezig met mijn wetenschappelijk onderbouwd proefschrift. Het is mijn doel om dieren in de toekomst beter tegen ziekteverwekkende bacteriën te beschermen. Naast mijn kennis als dierenarts heb ik ook persoonlijke ervaringen opgedaan. Ik heb namelijk een hond en kan daardoor de angsten en problemen, net als alle andere vragen over diergezondheid, begrijpen en uit de wereld helpen.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
