In tegenstelling tot wat zijn naam suggereert, is de langharige Tibetaanse terriër geen terriër, maar een herdershond uit Tibet. Zijn oorspronkelijke taak was om de kuddes vee te bewaken op een hoogte van ongeveer 5.000 meter. Zijn robuuste gezondheid, zijn enorme spring- en klimvaardigheden en zijn attente, charmante karakter heeft hij ook gezinshond weten te behouden.
Onder de lange, facetrijke vacht schuilt een krachtige, gespierde en vierkant gebouwd lichaam dat de tibet apso “langharige hond”) tot opmerkelijke sportieve prestaties in staat stelt. In tegenstelling tot de lhasa apso of malteser mag het haar nooit de grond bereiken of de bewegingen van de hond beperken.
In overeenstemming met zijn bijnaam “sneeuwleeuw”, zoals de Tibetaan respectvol wordt genoemd, heeft de Tibetaanse terriër zeer brede, ronde en platte poten. In deze vorm komen deze niet in andere hondenrassen voor. Hierdoor kan de Tibetaanse terriër soepel in de sneeuw lopen – net als op sneeuwschoenen.
Hoe groot kan een Tibetaanse terriër worden?
Niet alleen het vriendelijke karakter, maar ook zijn middelgrote formaat maken hem tot een populaire rashond. Tibetaanse terriërs bereiken een schouderhoogte van 35 tot 41 centimeter en wegen elf tot 15 kilogram, afhankelijk van hun grootte en geslacht. Teefjes zijn meestal iets kleiner en lichter dan reutjes.
Welke kleuren heeft de Tibetaanse Terriër?
Onder de fijne en lange bovenvacht, die zowel glad als golvend is, light een fijne, dichte ondervacht. De kleur van de vacht is zeer facetrijk. Bijna alle kleuren en combinaties zijn toegestaan, behalve chocolade of leverbruin. Dit betekent dat het kleurenpalet varieert van wit tot crème, goud en grijs tot zwart. Naast effen gekleurde honden worden ook twee- en driekleurige honden geaccepteerd. Alle Tibetaanse terriërs, ongeacht hun kleur, hebben de zwarte, leerachtige neus en donkere kringen onder de ogen gemeen.
Tibetaanse Terriër in zwart, bruin, beige, grijs, zwart en wit:
Karakter van de Tibetaanse terriër: clown met een eigen kop
Voor actieve mensen met gevoel voor humor is deze charmante rashond met lange vacht de juiste partner. De Tibetaanse terriër is namelijk een echte clown is die weet hoe hij mensen met zijn speelse houding kan inpakken. Hij houdt ervan om met zijn familie buiten in de natuur te zijn en laat dan graag zijn buitengewone springtalent en levensvreugde zien.
Tibetaanse terriërs melden vroeg wanneer er een bezoek aankomt. Ze benaderen vreemden met een zekere terughoudendheid, maar ze tonen zich nooit nerveus of agressief.
Je moet wel oppassen dat je je niet te veel om de vinger va deze vriendelijke bundel temperament laat wikkelen. De Tibetaanse terriër heeft namelijk een eigen mening, die hij ook graag bij opdrachten van zijn baasje of bazinnetje presenteert.
Is het gemakkelijk om de Tibetaanse terriër te trainen?
Gelukkig kan de Tibetaanse terriër ondanks zijn koppigheid goed getraind worden. Zijn op mensen georiënteerde, vriendelijke karakter, zijn snelle begrip en intelligentie maken hem tot een gewillige leerling. Consistentie en geduld zijn de belangrijkste criteria voor succesvolle training. Opdrachten die je hard of onder druk uitspreekt worden echter zorgvuldig genegeerd. Veel Tibetaanse terriërs zijn zeer flexibel – het belangrijkste is dat hun roedel bij hen is. Sommige zijn meer gereserveerd voor grote veranderingen. Een andere tijd voor eten of uitlaten, een nieuwe hondenmand of een ander hondenvoer accepteren deze Tibetaanse terriërs pas na enige tijd. Met een vast ritme en een beetje geduld krijg je een goede grip op dit Tibetaanse gewoontedier.
Zijn Tibetaanse terriërs gezinshonden?
Ja, Tibetaanse terriërs zijn geweldige gezinshonden. Ze houden vooral van gezinnen en kinderen en ze genieten ervan om overal bij te zijn. Natuurlijk is het belangrijk om kinderen vanaf het begin te leren op een respectvolle manier om te gaan met deze speelse viervoeter. Plekken om zich terug te trekken zijn ook belangrijk – de hondenmand en de slaapplaats van de hond moeten dus taboe zijn voor het menselijk kind.
Houden: wat heeft een Tibetaanse terriër nodig?
Naast de basisuitrusting voor honden heeft een Tibetaanse terriër avontuurlijke mensen nodig die hem zelden alleen laten en zijn eigenaardigheden met humor accepteren. Hij is in principe ook geschikt om in een huis te wonen.
Is een Tibetaanse terriër geschikt als eerste hond?
Ja, zelfs beginners kunnen een Tibetaanse terriër houden. Hierbij is het vooral handig om een hondenschool met de puppy te bezoeken. Ook moeten beginners de zorg voor de weelderige vacht en de drang om te bewegen van de actieve hond niet onderschatten.
Kun je Tibetaanse terriërs alleen thuis laten?
Na een goede hondentraining om alleen te blijven, kan de Tibetaanse terriër tot vier uur alleen blijven. De aanhankelijke viervoeter tolereert regelmatig lang alleen zijn echter niet goed. Gelukkig maakt zijn goede sociale compatibiliteit hem een welkome gast die gemakkelijk overal mee naartoe kan worden genomen. Indien mogelijk moet dit ook gebeuren.
Hoe kan ik een Tibetaanse terriër bezighouden?
Het zal zeker niet saai zijn met een Tibetaanse terriër in huis! Actieve mensen die veel bewegen en veel tijd hebben, vinden dit ras een ideale partner voor hun activiteiten. Deze hond houdt namelijk van lange wandelingen en gaat zelfs inspannende wandelingen op steile terreinen niet uit de weg. De Tibetaanse terriër voelt zich ook comfortabel als gezinshond.
Of het nu gaat om agility, dog dance, hondensporttoernooien of obedience: De Tibetaanse terriër is enthousiast over veel hondensporten.
De juiste verzorging van de Tibetaanse terriër
Hoe goed het met een Tibetaanse terriër gaat, is meestal al te zien aan de conditie van zijn haar. Het is niet ongewoon houden ziekten verband met veranderingen in de vachtstructuur of met een verminderde glans. Een goede vachtverzorging is daarom een must. Dat dit niet zo gemakkelijk is met zo’n weelderige en lange vacht, is wel duidelijk. Maar maak je geen zorgen, zelfs beginners kunnen met een beetje oefening, de juiste hulpmiddelen en de nodige knowhow de verzorging onder de knie krijgen.
Hoe kam ik een Tibetaanse terriër correct?
Tot een leeftijd van ongeveer 18 maanden moet je de vacht meerdere keren per week borstelen. Het is belangrijk dat je de puppy en de jonge hond er langzaam aan laat wennen en het op een positieve manier brengt. Je moet daarbij heel voorzichtig altijd van onder naar boven gaan. Borstel de hond en scheid het haar in lagen om de losse ondervacht uit de haarwortel te kammen. Alleen oppervlakkig kammen leidt al snel tot klitten en vervilting die je er nauwelijks meer uit krijgt zonder hondenschaar of scheermachine. Borstel niet tegen richting in. Bij volwassen Tibetaanse terriërs is het voldoende om één of twee keer per week grondig te kammen.
Hoe vaak moet je een Tibetaanse terriër wassen?
Ook aan een regelmatig hondenbad zul je niet ontkomen met de lange vacht, waarin na een wandeling in het bos vaak allerlei vuil blijft hangen. Afhankelijk van hoe vies de hond is, moet het voldoende zijn om de Tibetaanse terriër om de twee tot vier maanden te baden met een milde shampoo. Wrijf hem daarna niet te hard droog, anders wordt het kammen van de nog vochtige vacht moeilijker. Het is het beste om ze al als puppy aan het baden te laten wennen.
Kun je een Tibetaanse terriër scheren?
Alleen in noodgevallen mag je de vacht van je Tibetaanse terriër laten scheren. De lange vacht biedt het ras natuurlijke bescherming tegen verschillende weersomstandigheden. In de winter vormt hij een warme jas, in de zomer het een verkoelende ‘airconditioning’ en mag daarom niet worden ingekort. Als de hond echter last heeft van pijnlijke viltplaten, is knippen vaak de enige oplossing. Als je overweldigd bent door de vachtverzorging van je Tibetaanse terriër, neem dan contact op met je fokker of een geregistreerde vereniging voor het ras. Ervaren eigenaren van Tibetaanse terriërs kunnen je nuttige tips geven en je laten zien hoe je de vacht van je Tibetaanse terriër goed verzorgt.
Hoe sterk verharen Tibetaanse terriërs?
Tibetaanse terriërs verharen erg weinig en ondergaan geen vachtwisseling. De bovenlaag valt nauwelijks uit en hun ondervacht blijft in de bovenlaag hangen. Daarom vind je slechts af en toe een paar haren in je woning. Bovendien ruikt de Tibetaanse terriër nauwelijks, wat veel eigenaren van Tibetaanse terriërs als zeer prettig omschrijven.
Voeding voor de Tibetaanse terriër: geen bijzondere eisen
Aangezien de Tibetaanse terriër geen typisch risico op allergieën heeft en deze hond zelden gevoelig is voor obesitas, verschilt het dieet niet van dat van andere hondenrassen. Net als alle honden is dit ras ook een afstammeling van de wolf en dus een carnivoor, oftewel een vleeseter. Vlees is voor de hond de belangrijkste bron van eiwitten en dus moet er hoogwaardig vlees op het dieet staan. Om volledig in de voedingsbehoeften te voorzien, moet het vlees worden aangevuld met groenten, gekookte rijst of pasta.
Lees meer over hondenvoeding en welk type voeding bij je huisdier past in onze artikelen:
In onze online shop vind je een grote selectie droog hondenvoer van hoge kwaliteit, nat hondenvoer en accessoires voor barfen.
Gezondheid van de Tibetaanse terriër: robuust en gezond
De Tibetaanse terriër is een van de hondenrassen met een robuuste gezondheid. Dit wordt ook gewaarborgd door de strenge fokvoorschriften van de clubs, die alvorens te fokken gezondheidstests (waaronder DNA-tests) voor de ouders uitvoeren om gezonde nakomelingen te verkrijgen. Deze omvatten onderzoeken naar heupdysplasie bij honden, patellaire luxatie bij honden, progressieve retinale atrofie, lensluxatie, en de erfelijke ziekten canine ceroid lipofuscinose, die zenuwcellen beschadigt en tot de dood leidt, evenals congenitaal vestibulair syndroom van het binnenoor bij honden.
Ook in het dagelijks leven is de hond robuust: zelfs sneeuwstormen en temperaturen van min 40 graden Celsius maken deze hond niets uit. Maar ook warmte tolereert hij vrij goed dankzij zijn lange vacht, die tijdens het bewegen in de zomer als een soort waaier werkt. Toch is het belangrijk om inspanning op warme zomerdagen te beperken en de hond natuurlijk niet in de auto achter te laten.
Levensverwachting: hoe oud worden Tibetaanse terriërs?
Tibetaanse terriërs bereiken een gemiddelde leeftijd van 13 tot 15 jaar.
Geschiedenis: oorsprong is onbekend
De exacte oorsprong van de ‘sneeuwleeuw’ is grotendeels onbekend. Men vermoedt dat dit soort honden al meer dan 2000 jaar geleden als heilige tempelhonden werden gehouden in een Tibetaans klooster. Door de eeuwen heen hebben de honden zich perfect aangepast aan de barre omstandigheden van hun omgeving.
Met hun weelderige dubbele vacht, brede platte poten en beweeglijke klauwen gold hij als robuuste en bekwame klimmer. En dus als een waardevolle hulp in de onherbergzame gebieden van de Himalaya. Hun belangrijkste taak was het bewaken van de veestapel en, indien nodig, het terugdrijven van individuele, afgedwaalde runderen naar de kudde. Daarbij werkten ze meestal in een roedel en naast hun ‘grote broer’, de Tibetaanse mastiff (do-Khyi).
Van Tibet naar Engeland
De Tibetaanse Terriër wordt nog steeds beschouwd als een geluksbrenger en vredestichter onder de Tibetanen. Alleen al vanwege het geloof in reïncarnatie (wedergeboorte) was het verboden om deze heilige honden te verhandelen.
Ze vonden pas hun weg naar Engeland in het jaar 1922, toen de Britse arts Dr. Agnes Greig in India een rijke Tibetaanse dame opereerde en als dank daarvoor een goud-witte puppy cadeau kreeg. Eenmaal terug in Engeland begon Dr. Greig een eigen fokbedrijf met de Tibetaanse terriër onder de naam ‘of Lamleh’. In 1930 werd her das door de British Kennel Club officieel erkend als ‘Tibetaanse terriër’. Waarom de oorspronkelijke naam van het ras, namenlijk ‘Tibet Apso’ (Tibetaanse langhaar), niet werd gebruikt, is nog steeds onduidelijk. Pogingen om de misleidende toevoeging ‘terriër’ uit de naam te verwijderen, zijn tot nu toe echter mislukt.
In het midden van de 20e eeuw werden er in Europa nog meer fokkerijen opgezet, die meestal te herleiden zijn tot Tibetaanse terriërs uit Engeland. Tot op de dag van vandaag houdt Engeland toezicht op de naleving van rasstandaard.
Een Tibetaanse terriër heeft bezigheid nodig – en het liefst buiten.
Waar kan ik een Tibetaanse terriër kopen?
Als je een Tibetaanse terriër wilt kopen, ga je het beste op zoek naar fokkers die met FCI-papieren fokken. Alleen al in Duitsland worden jaarlijks zo’n 300 Tibetaanse terriërpuppy’s geboren, die bij de VDH worden gemeld. Schaf nooit een vermeende Tibetaanse terriër zonder papieren of puppy’s met een stamboom met een twijfelachtige afkomst aan.
In dierenasiels vind je soms ook oudere Tibetaanse terriërs als je op zoek bent naar een volwassen hond die je een nieuw thuis wilt geven.
Korte beschrijving van de Tibetaanse Terriër
Bijzonderheden:
in tegenstelling tot wat de naam suggereert, is de Tibetaanse terriër geen terriër maar een herdershond.
robuuste, lange deklaag en dichte ondervacht. Vacht in alle kleuren behalve chocolade en leverbruin. Structuur kan variëren afhankelijk van genetische invloed.
Vachtverzorging:
een keer per week borstelen is voldoende, afhankelijk van de kwaliteit van de vacht. De Tibetaanse terriër verliest nauwelijks haar, afgestorven wol moet uit de vacht worden geborsteld.
Beweging:
een sportieve hond die van veel beweging en activiteiten houdt.
Het zooplus was mijn introductie tot freelance schrijven. Hier kwamen in 2011geïnteresseerde kattenliefhebbers samen en ontwikkelden hun eigen gedrukte tijdschrift genaamd “Pfotenhieb”. Naast mijn studie Duits kon ik artikelen voor “Pfotenhieb” schrijven. Vandaag ben ik een gelukkig hondenbaasje en wijd ik me aan informatie over dieren en dierengezondheid.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
