De Xoloitzcuintle is een van de oudste hondenrassen van het Amerikaanse continent. Bekend zijn vooral de haarloze vertegenwoordigers van dit ras, maar er bestaan ook behaarde exemplaren. De vriendelijke, rustige viervoeters zijn uitstekende gezelschaps- en gezinshonden en kunnen in sommige gevallen ook geschikt zijn voor mensen met een allergie.
De Xoloitzcuintle wordt ook wel Xolo of Mexicaanse naakthond genoemd. Toch zijn niet alle honden van dit ras echt haarloos. Bij de haarloze variant zijn volgens de rasstandaard kleine haarplukjes op het voorhoofd en aan het uiteinde van de staart toegestaan. De huid is dik, glad en zacht. Ze is zwart, grijs of bruin van kleur; ook gevlekte dieren komen voor.
Daarnaast bestaat er een volledig behaarde variant met korte vacht. De mogelijke vachtkleuren komen overeen met de huidkleuren van de haarloze Xoloitzcuintle.
Grootte van de Mexicaanse naakthond
Kenmerkend voor de Xoloitzcuintle zijn het langgerekte, gespierde lichaam, de brede borst en de driehoekige, vleermuisachtige oren. Het ras wordt in drie groottes gefokt:
Standaard: 46 tot 60 centimeter (tolerantie +2 centimeter)
Middelgroot: 36 tot 45 centimeter
Miniatuur: 25 tot 35 centimeter
Is de Xoloitzcuintle een voorbeeld van ongezonde fokpraktijken?
Het ontbreken van vacht bij deze naakthond is het gevolg van een genafwijking die door een natuurlijke mutatie is ontstaan. Het gemuteerde gen beïnvloedt ook de tandontwikkeling, waardoor de haarloze Xoloitzcuintle enkele of zelfs alle tanden kan missen. De behaarde variant heeft daarentegen een volledig gebit.
Bovendien geldt haarloosheid als een zogenoemde lethale factor. Oftewel: Wanneer twee haarloze honden van dit ras met elkaar worden gekruist, sterven veel pups al in de baarmoeder.
Vanwege deze gezondheidsproblemen vinden sommige dierenbeschermers dat de Xoloitzcuintle kenmerken van ongezonde fokpraktijken vertoont. Fokken en houden van dit ras is echter niet verboden.
De Xoloitzcuintle komt in verschillende kleuren voor. Er zijn ook gevlekte exemplaren.
Karakter: Evenwichtige gezins- en gezelschapshond
Als een vriendelijke, rustige metgezel past de Xoloitzcuintle zich harmonieus aan het gezinsleven aan. Met soortgenoten, katten en kinderen kan deze sociale Mexicaan doorgaans goed overweg. Het ras wordt omschreven als intelligent en flexibel. Door zijn evenwichtige aard is de Xolo meestal ook voor beginners goed te houden.
Tegenover zijn baasjes gedraagt de Mexicaanse naakthond zich aanhankelijk en liefdevol. In contact met vreemden toont hij een zekere terughoudendheid. Hij is oplettend en waakzaam, maar nooit agressief.
Deze eigenschappen maken hem tot een betrouwbare gezins-, gezelschaps- en waakhond.
Bij stress pinkt hij een traantje weg
De Xoloitzcuintle is een gevoelige hond die met veel geduld en liefdevolle consequentie opgevoed moet worden. Wanneer de Mexicaanse naakthond emotionele stress ervaart, vertoont hij een opvallend gedrag: er lopen tranen over zijn snuit.
Houden en activiteit: Wat heeft de Xoloitzcuintle nodig?
Deze exotische viervoeter is graag buiten en geniet van het leven in een huis met tuin. In principe redt de sobere Xoloitzcuintle zich echter ook goed als hij binnenshuis wordt gehouden.
Omdat hij sterk op mensen gericht is, mag hij niet langere tijd alleen worden gelaten. Kennelhuisvesting, gescheiden van zijn vertrouwde mensen, is voor deze aanhankelijke Mexicaan geen optie.
Beweging en spel
Een actieve, slimme hond als de Xoloitzcuintle houdt van lange wandelingen en van spelletjes die zijn denkvermogen of speurneus aanspreken. Ook voor hondensporten als agility, obedience en dog dancing is hij goed te porren. Ook als viervoetige metgezel bij joggen, wandelen of fietsen is hij geschikt.
Een hond voor mensen met een allergie?
Dankzij de ontbrekende vacht kan de Mexicaanse naakthond mogelijk ook geschikt zijn voor mensen met een allergie. Er is echter geen garantie op verdraagzaamheid, want de allergische reactie wordt niet veroorzaakt door de haren zelf, maar door huidschilfers en speeksel.
Voordat een Xolo in huis komt, doen mensen met een allergie er dus goed aan uitgebreid te testen of samenleven überhaupt mogelijk is.
Bijzondere verzorging en voeding van de xoloitzcuintle
De huid van de Mexicaanse naakthond is gevoelig voor onzuiverheden en huidaandoeningen en vraagt daarom om speciale verzorging.
De huid van de hond moet regelmatig worden ingesmeerd met een milde lotion om haar goed gehydrateerd te houden. Wondjes moeten worden gedesinfecteerd en met wondzalf behandeld.
Vuil kan met een vochtig doekje worden verwijderd. In de zomer moeten vooral de lichte huiddelen met zonnecrème tegen verbranding worden beschermd. Omdat de haarloze varianten van het ras erfelijke tandproblemen hebben, moet al met tandenpoetsen worden begonnen wanneer ze nog pup zijn.
Zacht voer voor honden met gebitsproblemen
Door het ontbreken van een vacht verbruikt de naakte Xolo meer energie om zijn lichaamstemperatuur op peil te houden. Het is daarom aan te raden om hoogwaardig voer in meerdere kleine porties over de dag te verdelen. Overgewicht moet worden vermeden.
Voor honden met kaakafwijkingen of gebitsproblemen is zacht natvoer geschikter dan hard droogvoer. Ze kunnen het beter kauwen, wat belangrijk is voor de spijsvertering en de opname van voedingsstoffen.
Ondanks zijn ontbrekende tanden heeft de xolo ook zachte kauwproducten nodig, waarop hij mag knagen.
Gezondheid van de naakthond: Bescherming tegen zon en kou
Zoals al vermeld, gaat de haarloosheid van de xoloitzcuintle gepaard met bepaalde gezondheidsproblemen. Daaronder vallen vooral de aanleg voor tandproblemen en een verhoogd risico op huidaandoeningen.
Parasieten hebben het op de dikke, sterke huid echter verrassend moeilijk.
Bij felle zon kan vooral bij lichtgekleurde dieren zonnebrand optreden. Daarom moeten lichte huiddelen met zonnecrème worden ingesmeerd. Ook een dun hondenjasje kan bescherming bieden.
Goed om te weten: et als alle andere honden zweet de xolo alleen via zijn voetzolen, niet over zijn hele (naakte) lichaam.
Hoe oud wordt de Mexicaanse naakthond?
Bij goede verzorging kan dit exotische ras ongeveer twaalf tot vijftien jaar oud worden.
Ondanks zijn haarloosheid is de xoloitzcuintle niet buitensporig gevoelig voor kou, waardoor deze sterke hond ook in koelere streken gehouden kan worden.
Toch is het verstandig hem bij extreme kou een jasje aan te trekken. Als de Mexicaanse naakthond het koud heeft, begint hij te rillen.
Geschiedenis: Offerhond en grafgift
De Mexicaanse naakthond is allerminst een moderne fokvorm, maar een van de oudste hondenrassen van het Amerikaanse continent, mogelijk zelfs van de hele wereld.
In Mexico kent men haarloze honden al zo’n 3.500 jaar. De oudste afbeelding van de xolo, een terracottafiguur, wordt gedateerd op circa 1.700 voor Christus.
Destijds stond de xoloitzcuintle waarschijnlijk in hoog aanzien. Vooral zieken gebruikten de vriendelijke gezelschapshond als een soort ‘levend kruikje’. Er werd gezegd dat hij klachten als verkoudheid, reuma en astma kon verlichten.
Hoe spreek je xoloitzcuintle uit?
De naam xoloitzcuintle komt uit het Azteekse Nahuatl en wordt uitgesproken als scholoitz-kuint-li. Vrij vertaald betekent de naam ‘hond van de god Xolotl’.
De Mexicaanse naakthond werd gezien als de aardse vertegenwoordiger van Xolotl, de Azteekse god van bliksem, onheil en dood.
De taak van deze hoog vereerde hond was om de doden naar het hiernamaals te begeleiden. Er zijn gemummificeerde dieren gevonden die samen met overledenen in het graf waren gelegd. Bij bijzondere gelegenheden werd de xolo ook geofferd en gold zijn vlees als delicatesse.
Fok en aanschaf: Xoloitzcuintle
Het fokken van dit ras vraagt veel vakkennis, omdat op enkele bijzonderheden moet worden gelet. Wanneer twee haarloze dieren met elkaar worden gekruist, sterven de haarloze embryo’s al in de baarmoeder. De genmutatie die haarloosheid veroorzaakt, is namelijk een zogenoemde lethale factor.
Daarom moeten als ouderdieren één haarloze en één behaarde xolo worden gekozen. Het nest bestaat dan voor de helft uit haarloze en voor de helft uit behaarde pups. Behaarde dieren mogen niet met elkaar worden gekruist.
Voorouder van de Chinese naakthond
De xoloitzcuintle is een officieel erkend hondenras dat door de FCI is ingedeeld in groep 5: Spitzen en oertypen.
Door kruisingen met Europese gezelschapshonden ontstond waarschijnlijk de Chinese naakthond. Ook met de Peruaanse naakthond is de xolo nauw verwant.
Conclusie: Lelijk? Als hij maar gezond is!
De xoloitzcuintle is een exotisch ras waarmee je op het hondenveld of in de hondenschool gegarandeerd de aandacht trekt. Zijn haarloze uiterlijk verdeelt de meningen: bij verkiezingen van de ‘lelijkste hond ter wereld’ staan honden van dit ras vaak op de eerste plaats.
Belangrijker dan zijn uiterlijk is echter zijn gezondheid. Wie een xolo in huis wil nemen, doet er goed aan een betrouwbare fokker te kiezen en de gevoelige huid zorgvuldig te verzorgen.
Profiel van de xoloitzcuintle
Bijzonderheden:
De xoloitzcuintle is een oud hondenras uit Mexico. Er bestaan varianten met en zonder vacht.
Karakter:
Vriendelijk, aanhankelijk, rustig, intelligent
Schofthoogte:
Standaard: 46-60 cm (tolerantie + 2 cm)
Middelgroot: 36-45 cm
Miniatuur: 25-35 cm
Gewicht:
4-25 kg
Vacht:
Haarloos of korte vacht
Vacht- of huidskleur: zwart, grijs, leverkleurig of brons, met eventueel roze of koffiekleurige vlekken
Huidverzorging:
gemiddelde inspanning
Beweging:
is graag buiten, houdt van activiteiten zoals agility of obedience
Geschikt voor beginners:
ja
Blaffen:
waakzaam, kondigt bezoek aan door te blaffen
Levensverwachting:
12-15 jaar
Typische ziektes:
tandproblemen, huidaandoeningen, wondjes
FCI-groep:
5 ‘Spitzen en oertypen’
Bewegingsbehoefte:
gemiddeld
Oorsprong:
Mexico
Natalie Decker
“Een leven zonder een Mopshond is mogelijk, maar zinloos”, zei de Duitse komiek Loriot ooit. Ik ben het hier helemaal mee eens en voeg zelfs toe dat dat ook geldt voor een leven zonder paard, kat en konijn! Ik heb hart voor grote en kleine dieren en heb het geluk om over mijn passie te kunnen schrijven als freelance schrijver. Met mijn artikelen wil ik bewustzijn voor dierenwelzijn creëren en dierenliefhebbers handige tips geven.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
