De middelgrote Kromfohrländer is een alerte, gevoelige hond dat zich sterk aan zijn baasje hecht. Als gezelschapshond is hij vooral geschikt voor singles. De witte vacht met de bruinachtige tekening geeft hem zijn markante uiterlijk.
De Kromfohrländer ziet er niet alleen als puppy, maar ook als volwassen hond erg aantrekkelijk uit. Met zijn trouwe, donkere ogen en leuke hangende oren charmeert deze witte hond met de bruine vlekken zijn mensen maar al te graag.
Gladharige Kromfohrländer vs. ruwharige Kromfohrländer
Het hondenras wordt in twee varianten gefokt:
Ruwharig (dichte, ruwe vacht)
Gladharig (dichte, zachte vacht)
Daarnaast worden ook kortharige puppy’s geboren, deels in hetzelfde nest als hun ruwharige en gladharige broertjes en zusjes.
De basiskleur van alle varianten is altijd wit. Het kenmerkende uiterlijk dankt deze rashond echter vooral aan de lichtbruine, roodbruine tot donkerbruine tekeningen, die in de vorm van grote vlekken of een zadel over zijn vacht lopen. Zijn mooie kop wordt gekenmerkt door een symmetrische bles.
De Kromfohrländer behoort met zijn schofthoogte van 38 tot 46 centimeter tot de middelgrote honden. Het gewicht varieert van tien tot twaalf kilogram.
Kromfohrländers zijn buitengewoon sportieve en krachtige honden. Ze hebben echter de neiging zichzelf te overbelasten.
Karakter: Is de Kromfohrländer een gezinshond?
Kromfohrländers zijn gevoelige honden die zich sterk aan “hun” mensen hechten. Andere familieleden worden meestal alleen getolereerd, daarom is dit ras slechts beperkt als gezinshond geschikt.
Met de kinderen binnen het gezin kan de Kromfohrländer doorgaans goed opschieten. Maar als er vreemde kinderen op bezoek zijn kunnen er problemen ontstaan. De dieren vertonen uitgesproken territoriaal gedrag, dat de eigenaar hem vanaf het begin moet afleren.
Onzeker karakter met een neiging tot agressie
Over het algemeen kan de onzekerheid van deze honden snel omslaan in agressie.Tegenover vreemden is de Kromfohrländer wantrouwend. En ook een eventuele agressie aan de riemkan een probleem worden. Dit ras heeft daarom liefdevolle, maar consequente leiding nodig.
De Kromfohrländer is uiterst trouw aan zijn “mens”. Hij doet aan alles mee en wil overal bij zijn. Vaak weet deze hond al wat zijn eigenaar van hem wil voordat deze zijn wens heeft uitgesproken. Dit betekent echter wel een grote verantwoordelijkheid voor de baasjes.
Houden en opvoeding: is een Kromfohrländer geschikt voor beginners?
Als hondenras voor beginners is de Kromfohrländer niet echt aan te bevelen. Hij heeft een bijzonder gevoelig maar ook onzeker karakter en vergeeft fouten in de opvoeding niet gemakkelijk. Voor een gelukkig hondenleven en harmonieus samenleven heeft het Kromfohrländer daarom veel rust en een vaste hand nodig die hem leidt.
Hoewel puppy’s op de hondenschool vaak een goede indruk achterlaten, zijn de jonge honden en ook de volwassen honden zeer veeleisend. Dit vereist veel kennis en deskundigheid van de eigenaar.
Vertrouwen opbouwen
Het is belangrijk dat vooral zijn “favoriete mens” een duidelijk beeld heeft van de opvoeding van zijn hond en hem consequent maar liefdevol de regels van het samenleven leert. Onzekerheid of inconsistentie herkent de intelligente Kromfohrländer direct. Dit vermindert dan snel zijn vertrouwen in zijn baasje.
Hoe hechter en vertrouwder de relatie tussen hond en eigenaar is, hoe sneller de opvoeding succes zal hebben. Als de Kromfohrländer zijn mens honderd procent kan vertrouwen en de leiderstaken aan hem kan overlaten, toont hij zich van zijn zachte kant en volgt hij zijn mens overal naartoe.
Zonder deze basis van vertrouwen kan de voor het ras typische onzekerheid eindigen in angst en agressie. Voordeel is echter dat deze rashond vrijwelgeen jachtinstinct heeft en zijn mensen dus ontspannen door de natuur kan volgen.
Sport en spel met de Kromfohrländer
De Kromfohrländer is erg graag in de natuur. Op wandel– of fietstochten blijkt hij zeer sportief en sterk te zijn. Daardoor slaat hij ook bij hondensport, zoals agility een goed figuur. Daarbij is hij echter soms een beetje te enthousiast en vergt hij te veel van zichzelf.
Door zijn gevoelige karakter is hij snel afgeleid en heeft hij moeite met wedstrijdstress. Toch heeft de Kromfohrländer een actieve eigenaar nodig, die graag buiten is en altijd weer iets bedenkt om zijn dier bezig te houden.
Een tuin voor de Kromfohrländer
Als hij genoeg wordt uitgedaagd en zich aan zijn baasjes heeft gehecht, gedijt de Kromfohrländer ook prima in de stad. Een eigen tuin, waarin hij af en toe stoom kan afblazen, is uiteraard wenselijk.
Dan moet je er achter (vooral in de dicht bewoonde stad) rekening houden met zijn neiging om te blaffen, dat afhankelijk van de hond meer of minder uitgesproken kan zijn. Het is belangrijk dat zijn mensen vanaf het begin sturend ingrijpen.
De Kromfohrländer is erg gevoelig en neigt naar onzekerheid.
Vachtverzorging en zo
De verzorging van een Kromfohrländer vraagt niet al te veel: regelmatig verzorgen van de vacht (zo’n twee tot drie keer per week, afhankelijk van het type vacht) en de controle van poten, oren en nagels zijn voldoende voor de gladharige variant. Het ruwharige vachttype moet elk jaar meermaals worden getrimd.
De voeding van je Kromfohrländer moet uit ongeveer 75 procent dierlijke en 25 procent plantaardige producten bestaan.
Veel hondenbezitters zweren bij de Barf-methode, anderen geven de voorkeur aan kant-en-klaar droog- en natvoer. Laat je niet aan het twijfelen brengen, maar kies de vorm die het best bij jou en je hond past.
Het is belangrijk dat je bij het kopen van hondenvoer aandacht besteedt aan goede kwaliteit. Kijk goed naar de herkomst van het vlees en de samenstelling van het voer. Als de oorsprong van het vlees niet voldoende te volgen is, of als er bij de ingrediënten veel kunstmatige smaakversterkers, suiker of een te hoog percentage granen wordt genoemd, kun je het beter laten staan.
Hoeveel voer heeft een Kromfohrländer nodig?
De hoeveelheid voer varieert per hond. Want bij de berekening van de hoeveelheid voer spelen leeftijd, gewicht en beweging van de Kromfohrländer een belangrijke rol. Als vuistregel voor een volwassen Kromfohrländer kun je een dagelijkse hoeveelheid voer van twee tot vier procent van het lichaamsgewicht aanhouden.
Typische ziekten van de Kromfohrländer
Inteelt is helaas een groot probleem bij dit ras. Door de (te) kleine genenpool komen bij de Kromfohrländer verschillende genetische ziekten voor.
Dit zijn bijvoorbeeld bepaalde auto-immuunziekten, epilepsie, elleboogartrose, cystinurie en het Van Willebrand-syndroom type I. Patellaire luxatie, grauwe staar en hartziekten komen bij de Kromfohrländer ook vaak voor.
Om de genenpool van de raszuivere Kromfohrländer te verbeteren, adviseren kynologen al lang om het ras met andere rassen te kruisen. Dit gebeurt al in sommige fokverenigingen, bijvoorbeeld in Finland onder de paraplu van de FCI.
Hoe oud wordt een gezonde Kromfohrländer?
De gemiddelde levensverwachting van dit ras is ongeveer twaalf jaar.
De geschiedenis van de Kromfohrländer
De geschiedenis van de Kromfohrländer begint met de honden Peter en Fiffi. Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog vond Ilse Schleifenbaum in het dal waar zij woonde, Krom Fohr bij Siegen, een uitgemergelde hond. Ze nam hem mee naar huis en noemde hem “Peter”.
Volgens de verhalen was Peter waarschijnlijk een Griffon Fauve de Bretagne, hoewel sommige kynologen dit betwijfelen vanwege het uiterlijk van zijn nakomelingen. Misschien was Peter gewoon een kruising.
“Peter en Fiffi”
Onder de hoede van Ilse Schleifenbaum herstelde Peter en veranderde hij al snel in een onmisbare en trouwe gezelschapshond. Toen leerde Peter de buurhond Fiffi kennen. Fiffi had geen stamboom, maar wordt omschreven als een Foxterriër.
De twee paarden en Ilse Schleifenbaum kreeg een nestje met witbruine, ruwharige en gezonde puppy’s. De pluizige puppy’s vonden ook snel kopers. Veel hondenliefhebbers hadden immers hun viervoeter verloren tijdens de onlusten en ontberingen van de oorlog.
Aangezien het fokken van rashonden in deze periode bijna tot stilstand was gekomen, kreeg Schleifenbaum het idee om met Peter en Fiffi de basis voor een nieuw hondenras te leggen. Dus liet Peter en Fiffi verschillende keren paren.
Officieel erkend hondenras
Ilse Schleifenbaum kreeg veel steun van haar vriend Otto Borner uit Dortmund, de toenmalige secretaris van het Verband für das Deutsche Hundewesen (VDH).
Hoewel er met Peter en Fiffi in eerste instantie slechts één foklijn was en herhaaldelijk inteelt optrad, werd het nieuwe ras met de naam “Kromfohrländer” – vanwege het ook zo hetende dal bij Siegen – in 1955 officieel erkend door de VDH. Kort daarna volgde de erkenning van het ras door de FCI, de Fédération Cynologique Internationale.
Tegenwoordig zou erkenning onder deze omstandigheden ondenkbaar zijn. Toch heeft de Kromfohrländer zich tot op de dag van vandaag kunnen handhaven. Dit komt niet in de laatste plaats door zijn knappe uiterlijk.
Tips rondom het kopen van een Kromfohrländer
Als u een raszuivere Kromfohrländer wilt kopen, moet u zich in ieder geval tot een serieuze fokker wenden.
Als je de fokker mag en hij je graag alle informatie geeft, zou je een persoonlijk gesprek moeten plannen. Serieuze fokkers nodigen je uit bij hen thuis, zodat je ter plekke een beeld krijgt van de puppy’s, de moeder en de fokomgeving.
Bij deze eerste afspraak gaat het er niet om dat je een puppy koopt en mee naar huis neemt, maar om elkaar te leren kennen.
De fokker zal je vragen stellen die je op een eerlijke en uitvoerige manier moet beantwoorden. Een serieuze fokker, die zijn ras met veel liefde en verantwoordelijkheid fokt, wil weten in welke handen zijn kleine viervoetertjes terechtkomen.
Als u een Kromfohrländer-puppy wilt kopen, moet u zich in ieder geval wenden tot een fokker die lid is van een fokkersvereniging.
Stel de fokker veel vragen
Schroom niet om vragen te stellen over het ras, de voeding en de foklijn. Vraag bijvoorbeeld naar de gezondheidstoestand van de ouderdieren. Hoe meer je weet, hoe zekerder je kunt zijn dat je de juiste fokker hebt gekozen.
Naast de goede indruk van de fokker, de ouderdieren en de puppy’s, zijn de formaliteiten natuurlijk ook van belang. Je moet in ieder geval een stamboom, een inentingsbewijs en een verklaring van de dierenarts over de perfecte gezondheid van de pups en de ouderdieren krijgen.
Samenvatting: Is de Kromfohrländer de juiste hond voor jou?
De Kromfohrländer is geen hond voor iedereen. Hij heeft baasje met hondenervaring nodig, die veel tijd aan hem kan besteden en zijn gevoeligheid kan respecteren. Met veel empathie en standvastigheid van de eigenaar kan de Kromfohrländer echter een droomhond worden.
Maar hij wil niet lang alleen zijn en gaat het liefst overal met zijn baasje mee naartoe. Want voor zijn mens gaat de Kromfohrländer door het vuur.
Profiel van de Kromfohrländer
Korte info:
Kromfohrländers zijn middelgrote gezelschapshonden. Ze hebben een ervaren baasje nodig, omdat ze een gevoelig karakter hebben en territoriaal zijn aangelegd.
“Een leven zonder een Mopshond is mogelijk, maar zinloos”, zei de Duitse komiek Loriot ooit. Ik ben het hier helemaal mee eens en voeg zelfs toe dat dat ook geldt voor een leven zonder paard, kat en konijn! Ik heb hart voor grote en kleine dieren en heb het geluk om over mijn passie te kunnen schrijven als freelance schrijver. Met mijn artikelen wil ik bewustzijn voor dierenwelzijn creëren en dierenliefhebbers handige tips geven.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
