Dit ras, dat relatief zeldzaam is in Europa, heeft een kleine maar intieme fanbase in de Verenigde Staten. Als werkhond is de Louisiana catahoula leopard dog alleen geschikt voor hondenliefhebbers die hem voldoende activiteit kunnen bieden en hem niet alleen als gezinshond willen houden.
Met een ideale schouderhoogte van ongeveer 61 cm voor een reu en 56 cm voor een teefje en een gewicht van maximaal 43 kilo, wordt de catahoula beschouwd als een compacte en sterke, niet zo massieve hond, die direct opvalt door zijn sportieve lichaamsbouw.
Niet alle catahoula’s hebben de gevlekte ‘luipaardlook’. De verwijzing hiernaar in de naam van het ras staat vooral voor de vele varianten waarin de korte vacht volgens de rasstandaard is toegestaan. Zo zijn alle basiskleuren toegestaan, behalve wit. De vacht komt voor in de varianten gestroomd, gevlekt of merle. Witte vlekken zijn ook toegestaan, maar het witte deel mag niet hoger zijn dan 70 procent van de vacht. Bij de ogen zijn alle kleuren toegestaan, ook twee verschillende oogkleuren.
Geschiedenis: Geen allemanshond
De oorsprong van de catahoula is omgeven door enkele legendes. Sommigen beweren dat het ras is ontstaan toen inheemse Amerikanen hun honden kruisten met molossers en greyhounds die in de 16e eeuw met de Spanjaarden meekwamen naar het huidige grondgebied van de Verenigde Staten. Een andere theorie gaat uit van een kruising tussen inheemse honden met beaucerons van Franse kolonisten in de 19e eeuw. De legende dat rode wolven betrokken waren bij het ontstaan van de catahoula kon door een dna-test echter worden weerlegd.
Het woord ‘catahoula’ in de naam is afkomstig uit de taal van de Choktaw, een Indianenstam die in het gebied leefden waar nu de staten Alabama, Mississippi en Louisiana liggen. De voorouders van de huidige catahoula werden bijvoorbeeld op boerderijen ingezet om kuddes runderen te drijven. Ook bij de jacht op wilde zwijnen en wasberen golden ze als onverschrokken metgezellen. Pas in het midden van de 20e eeuw ontstond de catahoula als een onafhankelijk ras, dat tot op de dag van vandaag alleen wordt erkend door de United Kennel Club (UKC). De American Kennel Club (AKC) kijkt momenteel of het ras erkend kan worden, maar de FCI, de grootste overkoepelende Europese organisatie, heeft hiervoor geen plannen.
In de Verenigde Staten zet de National Association of Louisiana Catahoulas (NALC) zich sinds 1977 in voor een verantwoorde fokkerij en houding van het ras. De focus ligt daarbij op de behoeften van het ras – het motto van de organisatie luidt dan ook: “not everyone needs a catahoula” – oftewel, “niet iedereen heeft een Catahoula nodig”.
Sinds 1979 is de Catahoula de officiële ‘State Dog’ van de Amerikaanse staat Louisiana. Trouwens: Naast de Louisiana catahoula leopard is er ook nog de ‘catahoula bulldog’. Dit is echter geen onafhankelijk ras: Het is een kruising tussen de American bulldog en de catahoula – een typisch hybride ras, waarvan de authenticiteit door hondenliefhebbers meer dan eens wordt betwist.
Karakter van de catahoula: Zelfverzekerde werkhond
De catahoula is een zelfverzekerde werkhond die tegenwoordig in de Verenigde Staten nog steeds als zodanig wordt gefokt – successen op tentoonstellingen spelen hierbij geen rol. Hij is slim, werkt onafhankelijk en is energiek. Krijgt hij onvoldoende beweging, dan zal hij zelf op zoek gaan naar een bezigheid.
Het ras wordt beschouwd als moedig en loyaal: een catahoula beschermt zijn baasjes en bewaakt zijn territorium. Tegenover andere honden, met name reutjes, heeft hij de neiging om dominant gedrag te vertonen. Sommige catahoula’s zijn vriendelijk tegenover vreemden, anderen blijven liever op afstand. Binnen zijn gezin is de catahoula gevoelig, kindvriendelijk en knuffelig.
Opvoeding van de catahoula: alleen voor hondenkenners
Voor de opvoeding van een catahoula is ervaring met honden en veel tijd nodig. Alleen met een hechte band kun je een catahoula op een verantwoorde manier houden. Een liefdevolle, consistente opvoeding van is daarom van jongs af aan erg belangrijk. Vermijd een harde aanpak waardoor het vertrouwen tussen jou en je hond verstoord kan raken. Volg met je catahoula een puppycursus en bezoek een hondenschool, zodat je hond sociale contanten legt en met andere honden leert om te gaan. Bij catahoula’s die als jonge hond weinig met andere honden zijn gesocialiseerd, bestaat het risico dat ze later onverdraagzaam worden met andere honden.
Hondenclubs bieden nog meer voordelen: zoek je bijvoorbeeld een vereniging op die ook speuractiviteiten zoals maintrailing verzorgt, dan kun je ook met een volwassen catahoula samen nieuwe dingen leren en de band met je hond verder verbeteren.
Tip: De catahoula is een werkhond. Daarom is het belangrijk dat hij als puppy al rustpauzes leert kennen. Geef je je pup onvoldoende bewuste pauzes, dan loop je het risico dat deze zich tot een onrustige en drukke hond ontwikkelt die zich maar moeilijk kan ontspannen.
Het ras wordt beschouwd als robuust. Wel is het van belang dat catahoula-fokkers kennis hebben van mogelijke gezondheidsrisico’s om het risico op erfelijke ziekten te minimaliseren. Bij de catahoula gaat het om kennis over het merle-gen en het plannen van bepaalde fokcombinaties. De meeste catahoula’s zijn drager van het merle-gen, dat vooral in combinatie met een hoog wit kleurgehalte in de vacht tot een- of dubbelzijdige doofheid kan leiden. In geval van twijfel moet een gehoortest (BAER-test) worden uitgevoerd. Een verantwoordelijke fokker neemt de tijd om verbanden uit te leggen en je te informeren over preventieve maatregelen in zijn fokkerij. Bovendien is het van belang dat de ouderdieren aantoonbaar gezonde heupen hebben – vraag altijd naar betreffende bewijzen hiervoor die afkomstig zijn een dierenarts.
Controleer regelmatig de hangende oren van je catahoula en gebruik indien nodig een geschikte oorreiniger voor honden. De vachtverzorging is bij dit ras eenvoudig: Borstel je catahoula om de paar dagen om losse haren te verwijderen. Tijdens de rui kan dagelijks borstelen handig zijn om zijn om de hoeveelheid haren in je woning te verminderen. Je catahoula mag alleen worden gewassen als opgedroogd vuil niet uit de vacht kan worden gekamd. Gebruik hiervoor een milde hondenshampoo.
Levensverwachting: Hoe oud wordt een louisiana catahoula leopard dog?
Bij een goede gezondheid en verzorging kan een catahoula gemiddeld 12 jaar en ouder worden.
Voeding: Veel vlees voor de werkhond
Net als elke andere hond is ook de catahoula dol op een stevige vleesmaaltijd. Als je je hond op een diervriendelijke manier wilt voeden, zorg dan voor een zo hoog mogelijk vleesgehalte in zijn voeding – kies dus voer waarbij vlees bovenaan de lijst met ingrediënten staat. Het voer mag geen graan en suiker bevatten.
Als je je catahoula wilt barfen, dus rauw vlees wilt voeren, houd er dan rekening mee dat voeding die alleen uit vlees bestaat tot tekorten kan leiden. Besluit je om te gaan barfen, lees je dan van tevoren uitgebreid in of kies voor kant-en-klare barfproducten die de noodzakelijke voedingsstoffen in de juiste hoeveelheid bevatten. Veranderingen van voer moeten zorgvuldig worden gepland, zodat je hond geen last krijgt van overgevoeligheidsreacties zoals diarree of braken. Test dus langzaam of je catahoula het nieuwe voedsel verdraagt door elke dag iets meer van het nieuwe voer te mengen met het reeds bekende voer.
Gun je hond na de maaltijd altijd een dutje zodat hij zijn eten kan verteren – dit voorkomt ook een gevaarlijke maagrotatie.
Een evenwichtige voeding levert een grote bijdrage aan de gezondheid van je hond – ook de juiste hoeveelheid is van belang. Let op de slanke lijn van je hond. Wil je hem iets extra’s geven, denk dan bijvoorbeeld aan gedroogde vleessnacks of een kauwbot van runderhuid. Beloningen maken deel uit van de dagelijkse hoeveelheid voer. Houd hier rekening mee als je catahoula de neiging heeft om snel aan te komen. Zorg ervoor dat je viervoeter altijd beschikt over drinkwater.
De belangrijkste taken van de catahoula als werkhond zijn het drijven van kuddes runderen en de jacht. Hij houdt van werk waarbij hij zelfstandig kan denken en handelen. Dit betekent echter niet dat het ras alleen geschikt is voor boeren of jagers. Mits goed getraind is de catahoula een uitstekende reddingshond, speurhond of opsporingshond voor lichamen. Mantrailing vindt hij meestal geweldig.
Agility is minder geschikt voor honden van dit ras, maar met name voor lichte catahoula’s kan deze hondensport als aanvulling op andere taken zoals snuffelwerk best leuk zijn. Probeer agility gerust uit met je catahoula, maar verwacht geen hoge scores bij wedstrijden – het gaat om het plezier!
Een training als waakhond wordt niet aanbevolen. Een catahoula beschermt zijn baasjes van nature al en het is niet raadzaam om zijn scherpte nog meer te bevorderen. Natuurlijk geniet een catahoula ook onder alle weersomstandigheden van lange wandelingen in de natuur. Vergeet ook niet om hem dagelijks rust te geven, zodat hij niet te druk en overenthousiast wordt.
Wie een catahoula in huis wil nemen, moet zich ervan bewust zijn dat honden van dit ras echte werkhonden zijn. Het is niet raadzaam om hem als gezinshond te houden, tenzij je jager of politieagent bent en je catahoula traint voor de jacht of voor gebruik als speurhond. In dat geval kan de gevoelige catahoula na het werk zeker een verrijking zijn voor het gezinsleven.
Deze hond is niet geschikt om in de stad te worden gehouden. Bij voorkeur kun je hem een huis met een grote, veilig omheinde tuin bieden, zodat je catahoula niet zelfstandig op jacht gaat naar konijnen of de katten van de buren. Hij mag in geen enkel geval samen met kleine dieren worden. Met katten kan de catahoula alleen worden gehouden als hij hier als puppy al aan is gewend. Maar ook in het laatste geval kan het voorkomen dat een catahoula een kat in zijn buurt toch als ‘prooi’ waarneemt. Over het algemeen is het dus raadzaam om voorzichtig te zijn bij het houden van catahoula’s en katten. De catahoula kan meestal goed overweg met kinderen, maar laat hond en kind nooit zonder toezicht achter.
Over toezicht gesproken – denk al voordat je hond in huis komt na over een geschikt verblijf van je zelfbewuste viervoeter tijdens vakanties. Optimaal zijn familieleden of vrienden die de hond al kennen en ervaren zijn in de omgang met het ras. Misschien wil je je catahoula zelfs meenemen op vakantie? Als je viervoeter goed is opgevoed, kun je hem tegenwoordig meenemen naar verschillende hotels om bijvoorbeeld samen te genieten van een wandelvakantie. Houd naast de aankoopprijs van de puppy en de basisuitrusting ook rekening met de lopende kosten.
Waar vind ik mijn catahoula?
In Europa komt het ras heel zelden voor, maar er zijn ook fokkers die volgens de rasstandaard fokken. Denk eraan: Als je op zoek bent naar een rashond, is het belangrijk om verantwoorde fokkerij te ondersteunen. Koop dus alleen een hond bij een fokker die met expertise en ervaring fokt.
Vooral bij exotische rassen zoals de catahoula, kom je tijdens je zoektocht naar een puppy snel mensen tegen die met kruisingen fokken, of met honden die niet aan gezondheidsonderzoeken worden onderworpen, om veel geld te verdienen met hun puppy’s. Ga nooit met deze mensen in zee, want ook hier geldt: de vraag bepaalt het aanbod.
In Europa zet de ‘European Association of Louisiana Catahoulas’ (EALC) zich in voor een verantwoorde fokkerij van het ras. Op de website van deze organisatie vind je ook een lijst met fokkers in ten minste negen Europese landen. In de Verenigde Staten helpt de NALC bij het vinden van een serieuze catahoula-fokker.
Als je op zoek bent naar een volwassen catahoula, dan heb je in Europa veel geluk nodig om er een te vinden – je maakt meer kans als je je zoektocht naar de Verenigde Staten verlegt. Tip: Zoek in dierenasiels naar honden met vergelijkbare karaktereigenschappen: Vooral honden met een eigenzinnig karakter als dat van de catahoula hebben het vaak moeilijk om een nieuw baasje te vinden.
We wensen je veel plezier met je intelligente catahoula!
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
