De Entlebucher sennenhond is de kleinste van de vier sennenhondenrassen en heeft, net als zijn drie "broers", de typische driekleurige tekening.
Ondanks zijn compactheid is hij heel sterk en wendbaar.
Omdat hij gefokt is als hond om schapen te hoeden en te drijven, moet hij ook als gezinshond voldoende beweging en uitdaging krijgen.
Uiterlijk: vacht, grootte en gewicht van de Entlebucher sennenhond
Met een schofthoogte van 44 tot 52 centimeter bij reuen en 42 tot 50 centimeter bij teven is de Entlebucher een middelgrote hond.
Mooie hond in tricolor
Op het eerste gezicht is het verbindende element tussen de vier Zwitserse berghonden hun karakteristieke driekleurige vacht.
Als een soort mantel ligt de zwarte basiskleur over de romp, de nek, de kop en de staart en vormt zo een prachtig contrast met de witte en bruinrode vachttekeningen, die symmetrisch van het voorhoofd naar de borst lopen.
Kenmerkend voor alle sennenhonden zijn ook de “dubbele ogen”, die ontstaan door de bruinrode vlekken boven de ogen.
Beweeglijke krachtpatser
In tegenstelling tot het lange haar van de beroemde Berner sennenhond is de vacht van de Entlebucher kort- en stokharig. De haren zitten strak tegen de huid en benadrukken door hun harde en glanzende structuur de sterke, gespierde lichaamsbouw. Door de wat langere rug lijkt het lichaam een beetje uitgerekt. Ondanks het niet te onderschatten gewicht van 20 tot 30 kilo, waardoor de Entlebucher sennenhond een wat gedrongen en compacte indruk maakt, is deze rashond buitengewoon snel en wendbaar.
Lange staart of stompe staart?
Omdat in de meeste landen een coupeerverbod geldt, heeft de Entlebucher tegenwoordig weer een langere staart.
Toch wordt ongeveer tien procent van alle puppy’s geboren met een aangeboren stompe staart.
Omdat dit te wijten is aan een genetische fout, worden de honden met een stompe staart bijna nooit meer voor de fok gebruikt.
Wat is het verschil tussen een Appenzeller en een Entlebucher?
De Entlebucher sennenhond is iets kleiner dan de Appenzeller sennenhond. Zonder een directe vergelijking kun je de twee hondenrassen vooral onderscheiden aan de staart: deze hangt bij de Entlebucher recht naar beneden en is niet gekruld zoals bij de Appenzeller sennenhond. Daarnaast wordt de Appenzeller sennenhond niet alleen met een zwarte, maar ook met een bruine basiskleur gefokt.
Kenmerkend voor de Entlebucher Sennenhund zijn de kleine, bruinrode vlekjes boven de ogen.
Temperament en karakter van de Entlebucher sennenhond
De Entlebucher blijft in zijn hart een herdershond, met als primaire taak het beschermen van zijn kudde. Hoe goedaardig en vriendelijk hij binnen zijn gezin ook is, zo onbenaderbaar en wantrouwig kan hij zijn tegenover vreemden die zijn territorium willen betreden. Hij zal bezoek van onbekenden aankondigen door hard te blaffen en duidelijk laten zien dat hij ze in de gaten heeft. Dit geldt nog het meest voor vreemde soortgenoten. Maar met een vroege socialisatie en consequente opvoeding kun je goed grip krijgen op zijn natuurlijke instinct om de kudde te beschermen en kun je hem leren dat gasten best welkom zijn in het huis.
Is een Entlebucher sennenhond een herdershond?
Ja, de Entlebucher sennenhond is absoluut een herdershond.
Oorspronkelijk werd hij gefokt om kuddes vee te drijven en boerderijen te bewaken.
Is een Entlebucher sennenhond een jachthond?
De Entlebucher heeft geen enorm jachtinstinct. Daarom verlopen wandelingen meestal ontspannen. Maar als de Entlebucher te weinig te doen krijgt, kan zijn jachtinstinct – dat nauw verbonden is met het instinct om schapen te hoeden – ook spontaan opkomen.
Houden en verzorging
Voor wie is een Entlebucher sennenhond geschikt? Hoewel de verzorging van deze stokharige boerenjongen eenvoudig is, kost het wel veel tijd om deze actieve sennenhond bezig te houden.
Hoe erg verhaart de Entlebucher sennenhond?
De Entlebucher sennenhond haart relatief veel uit. De ondervacht valt vooral uit tijdens de tweejaarlijkse wisseling van de vacht. Met een dagelijkse borstelbeurt in deze periode beperk je het haaruitval in je huis. Voor de rest kost de vachtverzorging van de Entlebucher sennenhond weinig moeite.
Kan een Entlebucher sennenhond in de stad wonen?
Door zijn compactheid is de kleinste van de vier sennenhonden in principe geschikt om in de stad te houden. Waar je wel rekening mee moet houden, naast dat hij veel beweging nodig heeft, is het volume van de blafgrage Entlebucher. In een stadsappartement met dunne muren is de kans groot dat hij ook het bezoek van de buren aankondigt. Dat ligt in de aard van deze waakhond en kan niet helemaal worden voorkomen. Met een antiblaftraining kun je wel voorkomen dat het blaffen een permanent probleem wordt.
Is de Entlebucher sennenhond geschikt voor beginners?
De Entlebucher sennenhond is geen optimale hond voor beginners. Als zelfdenkende herdershond met een groot waakinstinct kan hij voor beginnende hondenbaasjes wat lastig zijn.
Is de Entlebucher sennenhond een gezinshond?
Ja, de Entlebucher sennenhond kan een geweldige gezinshond zijn.
Als je eenmaal het vertrouwen van deze intelligente hond hebt gewonnen, zul je dol zijn op zijn lieve temperament en vriendelijke, speelse aard.
Vooral kinderen zijn gek op de Zwitser.
Als hij met ze speelt, toont hij niet alleen een enorm uithoudingsvermogen, maar ook opmerkelijk veel geduld.
Natuurlijk moet ook deze speelse krachtpatser al direct in het begin leren wat de regels zijn voor de omgang met kinderen.
Want met zijn bruisende energie kan hij kleine mensjes nog wel eens omverlopen.
En zijn behoefte aan “schapenhoeden”, die hij nog meer voelt voor de “zwakkere” gezinsleden, mag geen buitensporige vormen aannemen.
Omgekeerd is ook heel belangrijk om de kleine medemens te leren op een respectvolle manier om te gaan met de hond.
Kan een Entlebucher sennenhond alleen blijven?
Entlebucher sennenhonden zijn graag samen met hun roedel. Je kunt een Entlebucher leren om een paar uur alleen te blijven als je dit goed oefent. Hij moet echter niet elke dag lang alleen zijn. En ook hoort de Entlebucher sennenhond niet in een kennel of bench thuis, ook niet voor een paar uur.
Beweging en activiteiten: hoe hou ik een Entlebucher bezig?
Als je een Entlebucher sennenhond alleen als een gezinshond wilt houden, moet je hem alternatieven bieden voor zijn oorspronkelijke werk als schapenhoeder en schapendrijver. Hondensporten zoals behendigheid, frisbee, speuren of dummytraining zijn heel geschikt om deze energieke en leergierige hond bezig te houden en om hem fysiek en mentaal uit te dagen en sterker te maken. Naast een hondensport of een training tot geleide-, reddings-, therapie-, speur- of lawinehond, is het ook leuk om juist heel alledaagse dingen aan je Entlebucher leren. Wat dacht je bijvoorbeeld van een paar coole hondentrucs? Leer hem de vuile was te verzamelen en deze voor de wasmachine neer te leggen. Of leer hem je pantoffels naar je toe te brengen.
Hoeveel beweging heeft een Entlebucher sennenhond nodig?
Plan dagelijks ongeveer twee tot drie uur aan beweging in voor je Entlebucher sennenhond. Hij houdt van lange wandelingen en tochten en heeft ook mentale uitdaging nodig. Een optimale aanvulling is een omheinde tuin, die je viervoeter kan bewaken. Let op: als je je sennenhond niet wilt aanmoedigen om vreemden luidkeels aan te kondigen, kun je hem beter niet alleen in de tuin laten.
De geschiedenis van de Entlebucher sennenhond
De roots van de Entlebucher sennenhond liggen in de valleien van de Entlen en de kleine en grote Emme in de Zwitserse kantons Luzern en Bern. Bij de lokale boeren en herders bewees hij niet alleen dienst als hoeder en drijver van schapen en vee, maar beschermde en bewaakte hij ook het boerenbezit.
Nauw verwant aan de Appenzeller sennenhond
In 1889 werd het ras voor het eerst genoemd onder de naam “Entlebucherhund”, en in 1914 werden de eerste vijf Entlebucher honden geregistreerd in het Zwitserse hondenstamboek (SHSB).
In de daaropvolgende jaren werd er echter nauwelijks verschil gemaakt tussen de Appenzeller en Entlebucher sennenhond.
De start van de zuivere fokkerij is vooral te danken aan de Zwitserse kynoloog dr. B. Kobler, op wiens initiatief de Zwitserse “Club voor Entlebucher sennenhonden” werd opgericht in 1926.
Zeldzaam hondenras
Ondanks een wat moeilijke start van de fokkerij en nieuwe tegenslagen tijdens de Tweede Wereldoorlog, kon de Entlebucher zich vestigen als een onafhankelijk hondenras. Vandaag de dag vind je het ras, naast in thuisland Zwitserland, vooral in Duitsland en Oostenrijk. Maar de Entlebucher sennenhond heeft ook liefhebbers in andere Europese landen en in Amerika. Vergeleken met de beroemde Berner sennenhond behoren de Entlebucher en de grote Zwitserse sennenhond nog steeds tot de zeldzamere rassen.
Gezondheid en rastypische ziekten
De beperkte populatie en het bijbehorende kleine aantal geschikte fokhonden hebben ook een effect op de gezondheid van het ras. Met name in de zogenaamde “risicofokkerij”, waarbij minder aandacht wordt besteed aan gezondheid dan aan externe kenmerken, kan het ontbreken van genetische variabiliteit leiden tot veel verschillende erfelijke ziekten.
Ziekten die veel voorkomen bij het ras zijn de wijdverspreide heupdysplasie (HD) en erfelijke oogziekten (bijvoorbeeld PRA of glaucoom).
Hoe oud wordt een Entlebucher?
De Entlebucher sennenhond heeft een levensverwachting van 11 tot 15 jaar.
Voeding: wat eet een Entlebucher sennenhond?
Naast een goede genetische aanleg, een juiste manier van houden en de aanbevolen inentingen, is een evenwichtige voeding een van de basisvoorwaarden voor een lang en gezond leven van de sennenhond.
Wat hebben jonge sennenhonden nodig?
Het advies is om het voer dat de fokker gaf, nog een tijdje te blijven geven. Dit is optimaal afgestemd op de behoeften van jonge sennenhonden, omdat puppy’s immers een andere voedingsbehoefte hebben dan volwassen honden. Als je het voer verandert als je hond ouder wordt, kun je het oude voer het beste langzaam en geleidelijk vervangen, zodat de maag genoeg tijd heeft om aan het nieuwe voer te wennen.
Is je hond nog in de groei, dan moet je een te hoog eiwitgehalte vermijden.
Te veel proteïnen en een onjuiste verhouding tussen de afzonderlijke voedingsstoffen kan leiden tot een te snelle groei en daarmee later tot gewrichtsproblemen en -klachten.
Welk voer krijgt de volwassen Entlebucher?
De voeding van een volwassen Entlebucher is in principe niet anders dan die van andere hondenrassen. Net als alle honden stamt ook de Entlebucher van de wolf af en moet hij veel vlees kunnen eten als carnivoor. Bij het vlees moeten groenten, rijst of zelfs fruit worden geserveerd. Kijk bij kant-en-klare voeding in droge of natte vorm goed naar de ingrediënten die op de verpakking staan vermeld. Een grote hoeveelheid granen, zoetstoffen, chemische conserveringsmiddelen of kunstmatige smaakversterkers hebben niets te zoeken in hondenvoer en zijn indicatoren van minder goed voer.
Lees meer over het thema hondenvoer en welke voeding geschikt is voor je viervoeter in onze gidsen:
Een Entlebucher Sennenhund heeft veel beweging nodig.
Een Entlebucher sennenhond kopen: waar moet je op letten?
De gezondheid van Entlebucher honden is de afgelopen jaren flink verbeterd door de uitsluiting van erfelijk belaste ouderdieren van de fok.
Als je graag een Entlebucher sennenhondpuppy wil kopen, ga dan op zoek naar een verantwoorde fokker, waarbij de gezondheid van de dieren voorop staat.
Aanbiedingen van puppy’s op internet of in krantenadvertenties voor “spotprijzen”, kun je beter overslaan als je geld wilt besparen. De dierenartskosten voor de behandeling van mogelijke erfelijke ziekten zullen snel hoger zijn dan je besparing in de aankoopprijs. De clubs voor (Entlebucher) sennenhonden kunnen je helpen bij het zoeken naar een serieuze fokker. Als je op zoek bent naar een oudere Entlebucher sennenhond, kunnen de verenigingen voor sennenhonden je ook helpen.
Let op de volgende punten:
De fokker nodigt je uit bij hem huis, toont je vrijwillig de fokplek en de honden (vooral de moeder) en neemt veel tijd voor je vragen.
Wees niet verbaasd als de fokker je persoonlijke vragen stelt over je leefomstandigheden, je gezin, je beroep, je huis of je hobby’s.
Een verantwoordelijke fokker, die veel tijd en liefde steekt in het fokken van het ras, wil weten waar zijn puppy’s terechtkomen.
Vraag de fokker ook naar zijn motieven voor het fokken van de Entlebucher.
De honden hebben een stamboom waaruit blijkt dat de honden van deze lijn meestal een hoge leeftijd hebben bereikt.
De ouderdieren hebben alle noodzakelijke en aanbevolen gezondheidsonderzoeken ondergaan.
Deze omvatten onderzoeken naar heupdysplasie, elleboogdysplasie en OCD, oogonderzoeken (glaucoom, cataract, PRA, entropium), onderzoeken naar patella luxatie, echo’s van het hart en de nieren.
De pups worden ingeënt, gechipt en worden alleen verkocht met gecertificeerde papieren.
Een Entlebucher sennenhond uit het asiel?
Je kunt ook eens informeren in het asiel bij je in de buurt. Misschien wacht daar wel een vriend met vier poten op een huis.
De Entlebucher sennenhond is geen “luilak” en geen hond voor sporthaters.
Ook als je je Entlebucher qua energieniveau en uithoudingsvermogen nooit kunt evenaren, moet je op zijn minst zijn plezier delen als het gaat om beweging en gezamenlijke activiteiten.
Dan staat niets een harmonieuze mens-hondrelatie in de weg.
Korte beschrijven van de Entlebucher sennenhond
Bijzonderheden:
De Entlebucher sennenhond is de kleinste van de vier Zwitserse sennenhondenrassen.
Als typische boerderijhond uit de Alpenregio is hij een veedrijver en een waakhond.
Karakter:
onafhankelijk, moedig, territoriaal, leergierig
Schofthoogte:
reuen: 44-50 cm, teven: 42-48 cm
Gewicht:
15-25 kg
Vacht:
ruwe korte vacht met ondervacht.
Soms langharige exemplaren.
Zwarte basiskleur met witte bles en bruinrode tekeningen (tricolor).
Het zooplus was mijn introductie tot freelance schrijven. Hier kwamen in 2011geïnteresseerde kattenliefhebbers samen en ontwikkelden hun eigen gedrukte tijdschrift genaamd “Pfotenhieb”. Naast mijn studie Duits kon ik artikelen voor “Pfotenhieb” schrijven. Vandaag ben ik een gelukkig hondenbaasje en wijd ik me aan informatie over dieren en dierengezondheid.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
