De Japanse Tosa (ook wel Tosa Inu genoemd) is niet alleen een van de zeldzaamste hondenrassen ter wereld, maar ook het laatst overgebleven ras dat officieel wordt ingezet bij hondengevechten. De reusachtige molosser (mastiffachtige hond), ook bekend onder de naam Japanse dog, geldt als toonbeeld van uithoudingsvermogen, moed en kalmte, en behoort uitsluitend in sterke en ervaren handen.
Uiterlijk, gewicht en grootte: Hoe groot wordt een Tosa Inu?
Binnen de FCI (Fédération Cynologique Internationale), de grootste kynologische koepelorganisatie, wordt de Tosa met standaardnummer 260 ingedeeld bij de dogachtige honden. Met een schofthoogte vanaf 55 centimeter (teef) of 60 centimeter (reu) en een gewicht van 50 tot 70 kilogram is de Tosa Inu een zeer grote en gespierde hond, die het baasje de nodige kracht kost.
Vacht en kleur
De imposante verschijning wordt onderstreept door de trotse en elegant ogende houding van de Tosa. Dankzij zijn korte vacht komt zijn krachtige lichaam goed tot zijn recht. De vacht komt voor in de kleuren rood, zwart, vaal, abrikoos of gestroomd, waarbij een warme, krachtige roodtint het meest voorkomt. Subtiele witte aftekeningen op borst of poten worden bij de japanse dog geaccepteerd.
Typisch voor dit ras zijn ook de brede schedel met de krachtige, vierkante snuit. De kleine hangoren staan hoog aangezet, de hangstaart ontspringt aan een stevige aanzet en wordt naar de punt toe steeds dunner.
Bij pups moet na zes maanden de energiedichtheid van het voer worden aangepast om te snel groeien te voorkomen.
Karakter en temperament van Tosa Inu: Stil en gevoelig
“De stilsten zijn de dappersten”: Dit samuraigezegde is opvallend goed van toepassing op het grootste hondenras van Japan. Qua karakter is de Tosa Inu een rustige, gevoelige hond met een verheven, bijna majesteitelijke uitstraling. Van een afstand observeert hij nauwlettend wat er om hem heen gebeurt, maar zonder daarbij nerveus of agressief te reageren.
Hoewel deze zelfverzekerde reus dankzij zijn moed en onverstoorbaarheid een betrouwbare waakhond en beschermer is, blijft hij altijd op rust bedacht. Wild en luid geblaf past niet bij hem.
Waarom staat de Tosa Inu op de lijst van gevaarlijke honden?
Een agressieve of luidruchtige houding heeft de Tosa Inu dan ook helemaal niet nodig. Want zijn gespierde bouw, indrukwekkende formaat en gewicht zijn op zichzelf al afschrikwekkend genoeg. Bang hoeft u voor deze hondenreus echter niet te zijn.
Hoewel hij in sommige landen vanwege zijn grootte en kracht op de lijst van gevaarlijke hondenrassen staat, is hij allerminst aanvalsgericht of bloeddorstig. Toon hem desondanks het nodige respect. Diezelfde beleefde afstand die Tosa’s bij ontmoetingen met vreemden tonen, verwachten ze ook van de ander. Ze willen niet zomaar worden aangeraakt en vinden aanrakingen door onbekenden uiterst onaangenaam.
Ondanks dominantie zeer aanhankelijk
Zo gereserveerd als de Tosa tegenover vreemden is, zo aanhankelijk is hij tegenover zijn gezin. Hoewel hij oorspronkelijk als Japanse vechthond werd gefokt, bezit hij een uitgesproken familiegevoel.
Wie een Japanse dog als gezinshond houdt en hem consequent opvoedt en socialiseert, zal verbaasd zijn hoe trouw en gevoelig deze zachtaardige reus kan zijn. Bij zijn eigen mensen mensen voelt hij zich het meest op zijn gemak en toont hij zich in het omgaan met kinderen bijzonder geduldig en liefdevol.
Een vechthond als gezinshond?
Toch is de Tosa geen uitgesproken gezinshond. Naast zijn typische geduld en kalmte heeft Tosa Inu namelijk ook een eigen wil. In combinatie met zijn opmerkelijke zelfvertrouwen en dominantie maakt dat hem tot een hond die zich niet zomaar schikt naar onze maatschappelijke grenzen en verwachtingen.
Hij heeft beslist een vroege en grondige socialisatie en een consequente opvoeding nodig om zich in ons moderne dagelijks leven goed te kunnen aanpassen. Wie voldoende ervaring heeft en ook fysiek opgewassen is tegen de grote en zware Japanner, vindt in de Tosa echter een ongelooflijk trouwe hond die zijn gezin in elke levenssituatie onvoorwaardelijk bijstaat.
Huisvesting: Ben ik geschikt als eigenaar van een Tosa Inu?
Op deze vraag zullen maar heel weinig mensen volmondig “ja” kunnen antwoorden. Het houden van een Tosa Inu is letterlijk zwaar werk. Alleen al door zijn formaat en gewicht hoort deze hond uitsluitend in de handen van sportieve en sterke mensen. Als eigenaar moet u fysiek in staat zijn deze kolos onder controle te houden.
Een Tosa heeft veel beweging nodig en is zeker geen hond voor een kleine stadswoning. Tijdens wandelingen kunt u hem het best altijd aan de lijn houden. Want ontmoetingen met andere honden – vooral met reuen – verlopen niet altijd probleemloos. Kinderen of oudere, kwetsbare mensen mogen daarom nooit alleen met een Tosa op pad gaan.
Is de Tosa Inu de juiste hond voor mij?
Wie veel ervaring heeft in de omgang met grote en zelfbewuste honden, zich zowel mentaal als fysiek in staat voelt om dit trotse en fascinerende hondenras te houden, en bovendien over voldoende financiële middelen beschikt om de verzorging van zo’n grote hond te kunnen financieren, krijgt met de Tosa een betrouwbare en bijzonder imposante beschermer aan zijn zijde – mits het houden van de hond in de woonplaats is toegestaan.
Hij is een hond van de “stille tonen”, die zich zelden uit zijn evenwicht laat brengen en gevoelig is voor de stemmingen van zijn mensen. Voor onzekere mensen die een grote en zware vechthond zoeken om hun zelfvertrouwen te compenseren, is de trotse Tosa beslist ongeschikt.
Opvoeding: Een goede socialisatie is een must
Maar ook als u fysiek opgewassen bent tegen uw zware molosser, zijn een intensieve socialisatie en consequente opvoeding van de Tosa onontbeerlijk. Alleen zo kunt u zijn “macho-allures” tegenover andere reuen van meet af aan beteugelen.
Naar de hondenschool
Al op puppyleeftijd moet hij in contact komen met veel andere honden en leren dat dominant gedrag hem niets oplevert. Het volgen van een puppycursus en aansluitend een hondenschool is in dit opzicht zeker aan te raden. Ook het afleggen van het gehoorzaamheidsexamen is een goede manier om het harmonieuze samenleven met de Tosa te bevorderen.
Verzorging en gezondheid: Robuust en weinig verzorging behoevend
In tegenstelling tot zijn opvoeding stelt de Tosa aan zijn verzorging slechts geringe eisen. Regelmatig borstelen is bij zijn korte, dicht aanliggende vacht ruim voldoende.
Over het algemeen is de Tosa lichamelijk zeer robuust. Rastypische aandoeningen zijn bij hem vrijwel niet bekend. De veelvoorkomende heupdysplasie (HD) kan echter, net als bij bijna alle middelgrote tot grote honden, ook bij de Tosa een probleem vormen.
Voorkomen van gewrichtsproblemen
Vooral in de groeifase mag hij lichamelijk beslist niet overbelast worden. Lange hardloopsessies of te vaak traplopen zijn in deze periode taboe. Het is daarnaast belangrijk om in huis een zachte hondendeken te hebben en later eventueel een gewrichtsvriendelijk orthopedisch hondenbed. De Tosa krijgt namelijk snel last van eeltplekken als hij te lang op een harde ondergrond ligt.
Hoe oud wordt een Tosa Inu?
De levensverwachting van Tosa Inu is ongeveer 10 tot 12 jaar.
Voeding: Let op de energiedichtheid
Om heupdysplasie te voorkomen, moeten eigenaren ook altijd het voer van hun hond goed in de gaten houden. Puppy’s hebben nog zeer energierijk puppyvoer nodig, maar vanaf ongeveer de zesde maand moet de energiedichtheid van de voeding geleidelijk worden verlaagd. Zo voorkomt u dat de hond te snel groeit.
Gewrichtsproblemen, zoals heup- en elleboogdysplasie, ontstaan namelijk vaak wanneer honden te snel in de hoogte schieten en de botten het tempo van de spieropbouw niet kunnen bijhouden.
Heeft de Tosa Inu speciaal hondenvoer nodig?
Verder stelt de Tosa Inu geen bijzondere eisen aan zijn voeding. Hij houdt evenveel van vlees als van vis en eet dit doorgaans zowel rauw (BARF) als gekookt, droog of nat. Eigenaren moeten er echter op letten dat de Tosa snel vet aanzet. Vooral wanneer er in zijn familie al gevallen van overgewicht bekend zijn, is het belangrijk goed op de juiste voerhoeveelheid te letten. Ook het geven van te veel hondensnacks tussendoor moet worden vermeden.
Bezoek aan de dierenarts
Om te bepalen wat en hoeveel precies in de voerbak van uw Tosa moet, is overleg met de dierenarts aan te raden. Niet alleen de hoeveelheid voer, maar ook de ingrediënten en de samenstelling van de voedingsstoffen hangen af van zeer individuele kenmerken van de hond, zoals leeftijd, gewicht, activiteitsniveau en leefomstandigheden. Bovendien is voeding altijd iets persoonlijks en ook een kwestie van smaak. Het kan daarom de moeite waard zijn om uit te proberen wat uw hond lekker vindt en goed verdraagt.
Vul de drinkbak een paar keer per dag bij
Het is belangrijk dat de Tosa altijd over vers drinkwater kan beschikken. Omdat hij door zijn grote lippen veel kwijlt en er vooral tijdens het eten lange draden uit zijn bek hangen, moet de drinkbak meerdere keren per dag worden uitgespoeld en met vers water worden gevuld. Anders kunnen zich gemakkelijk bacteriën vormen.
Geschiedenis: Kruisingen met westerse hondenrassen
In tegenstelling tot andere bekende hondenrassen uit Japan, zoals de Akita Inu, Kishu, Hokkaido of Shikoku, is de Tosa Inu geen inheems hondenras. De Japanse dog is ontstaan door kruisingen met westerse honden.
Toen midden in de 19e eeuw de tijd van de krijgsadel eindigde en na lange jaren van isolatie de moderne tijd in Japan zijn intrede deed, kwamen er steeds meer buitenlanders het land binnen, die ook nieuwe hondenrassen meenamen naar Japan. In vergelijking met de inheemse honden waren de westerse rassen vaak groter, strijdlustiger en volhardender. Eigenschappen die men in de tijd van de bloeiperiode van de hondengevechten in Japan bijzonder wist te waarderen.
Kruisingen met bulldogs, mastiffs en bullterriërs
Om een superieure inheemse hond voor de Japanse hondengevechten te ontwikkelen, werd in 1872 voor het eerst een Shikoku met een bulldog gekruist. Verdere kruisingen met mastiffs en Duitse staande honden volgden. Waarschijnlijk waren ook Engelse bullterriërs en sint-bernards betrokken bij het ontstaan van het ras.
Begin van de gerichte fok
Hoewel het fokdoel met de wens naar een ideale vechthond duidelijk was, bestond er in die tijd nog geen planmatige fok. Pas in de jaren twintig van de 20e eeuw begon men doelgericht westerse honden naar Japan te importeren voor de fok van de Tosa Inu.
Een eerste succes van deze professionele fokinspanningen werd in 1924 geboekt. Toen werd de Duitse dog in het jonge ras ingekruist. In de jaren vijftig werd met hetzelfde doel ook de Bordeauxdog geïmporteerd, al kon haar invloed op de fok van de Tosa niet worden aangetoond.
De inzet van de Tosa Inu bij hondengevechten
De Tosa Inu is wereldwijd het enige hondenras dat uitsluitend werd gefokt voor gebruik bij hondengevechten en dat tot op de dag van vandaag in Japan officieel bij gevechten wordt ingezet. De Japanse hondengevechten, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 14e eeuw, zijn echter niet te vergelijken met de brute en bloedige hondengevechten die in de 18e eeuw vooral in Engeland populair waren en tegenwoordig terecht verboden zijn.
In de ringgevechten van de Japanse Tosa’s vochten de honden eerder als sumoworstelaars, waarbij ze hun tegenstanders uitsluitend met poten en lichaam tegen de grond brachten. Agressief gedrag zoals grommen of bijten leidde destijds al tot diskwalificatie. Aan deze bijzondere rituelen en regels houden de hondengevechten in Japan zich tot op de dag van vandaag.
Is een Tosa een mastiff?
De FCI erkende het nieuw ontwikkelde hondenras voor het eerst in 1964, al wijkt haar standaard op enkele punten af van die van de Japan Kennel Club. In de Japanse standaard worden vooral de karaktereigenschappen beschreven die de Tosa geschikt maken voor gebruik bij hondengevechten, terwijl de FCI-standaard meer in detail treedt en naast vechtgeschiktheid ook uiterlijke kenmerken belicht.
De rasnaam Tosa Inu, wat letterlijk “hond uit Tosa” betekent, van het voormalige Japanse district Tosa, waar de eerste fokpogingen plaatsvonden. In dit gebied vonden de eerste fokpogingen plaats. De Tosa staat ook bekend als Japanse mastiff, Sumo-Inu of Tosa-vechthond.
Fok: Zeer zeldzaam hondenras
In zijn land van herkomst, Japan, wordt de Tosa deels nog bij hondengevechten ingezet. In de rest van de wereld, ver weg van deze traditie, wordt hij voornamelijk gehouden als waakhond en soms als gezinshond. De kans om in Europa een Tosa Inu te zien, is extreem klein. Want de Japanse mastiff behoort tot de zeldzaamste hondenrassen ter wereld. Een eigen fok opzetten is in Europa dan ook moeilijk, omdat het aantal fokdieren hier verwaarloosbaar klein is.
De Tosa Inu als ‘lijsthond’
Een bijkomende complicatie is dat de Tosa Inu in veel Europese landen op de lijst van gevaarlijke hondenrassen staat. De reden hiervoor is zijn gebruik in Japan bij hondengevechten. In Duitsland, Frankrijk en Liechtenstein zijn invoer en het houden van dit ras deels alleen onder strikte voorwaarden toegestaan. In Denemarken, Ierland en het Zwitserse kanton Wallis zijn invoer en fok volledig verboden.
Het is niet eenvoudig om een fokker van het ras Tosa Inu te vinden.
Aanschaf van een Tosa Inu: Let op de voorschriften
Als u overweegt een Tosa Inu aan te schaffen, moet u zich vooraf goed verdiepen in de geldende regelgeving van uw land. Bedenk bovendien dat een vakantie met een Tosa niet overal mogelijk is.
Zelfs als dat voor u geen belemmering vormt, is het belangrijk de aanschaf van een Tosa zorgvuldig te overwegen. Dit geldt natuurlijk voor elke hond. Maar bij dit ras is het beantwoorden van de vraag of de hond in uw leven past extra belangrijk. Het houden van een ‘lijsthond’ brengt in het dagelijks leven nu en dan uitdagingen met zich mee. U moet zich hiervan bewust zijn.
Conclusie: Krachtige vechter voor hondendeskundigen
De Tosa is beslist geen hond voor iedereen. Hij heeft een ervaren, mentaal en fysiek sterke eigenaar nodig die hem aankan. Goed gesocialiseerd en consequent opgevoed is de Japanse dog een trouwe viervoeter die zijn gezin altijd beschermt.
Rasprofiel van de Tosa Inu
Bijzonderheden:
De grote, gespierde Tosa Inu werd oorspronkelijk gefokt voor Japanse hondengevechten. Tegenwoordig dient hij vooral als betrouwbare waakhond en slechts zelden als gezinshond.
kort, in de kleuren rood, zwart, vaal, abrikoos of gestroomd, kleine witte aftekeningen mogelijk
Vachtverzorging:
weinig onderhoud
Beweging:
gemiddeld
Geschikt voor beginners:
nee
Blaffen:
eerder rustig
Levensverwachting:
ca. 10-12 jaar
Typische aandoeningen:
Heupdysplasie (HD), elleboogdysplasie (ED)
FCI-groep:
2. 2 – Pinschers en schnauzers, molossers en Zwitserse sennenhonden
Herkomst:
Japan
Natalie Decker
“Een leven zonder een Mopshond is mogelijk, maar zinloos”, zei de Duitse komiek Loriot ooit. Ik ben het hier helemaal mee eens en voeg zelfs toe dat dat ook geldt voor een leven zonder paard, kat en konijn! Ik heb hart voor grote en kleine dieren en heb het geluk om over mijn passie te kunnen schrijven als freelance schrijver. Met mijn artikelen wil ik bewustzijn voor dierenwelzijn creëren en dierenliefhebbers handige tips geven.
Een Pinscher in kleinformaat? Vergis je niet! De Dwergpinscher is een ‘echt mannetje’. Wie op zoek is naar een leuk en gezellig schoothondje is bij de Dwergpinscher aan het verkeerde adres. Ondanks zijn grootte heeft de levendige familiehond een enorme drang naar sport en beweging en houdt zijn baasjes flink in beweging.
Soeverein en gelaten – zo komt een evenwichtige Cane Corso Italiano over. Officieus is het uit Zuid-Italië afkomstige ras ook bekend onder de naam "Italiaanse Mastiff" of “Italiaanse Molosser”. Buiten Italië wordt het ras steeds bekender. Het ras is vooral geschikt voor sportieve baasjes met veel plaats en hondenervaring.
De pluizige vacht en de grootte maken van de Shiba Inu in eerste instantie een aantrekkelijke metgezel voor veel hondenliefhebbers. Maar het samenleven met de Japanse hond vereist kennis over hondenopvoeding. Je moet het ook leuk vinden om samen met je hond te bewegen.
